The Serpent S01E01: op de ‘Hippie Trail’ van seriemoordenaar Charles Sobhraj

In de jaren 70 vermoordde de Frans-Vietnamese Charles Sobhraj, die zich voordeed als edelstenen- en drugshandelaar, ten minste 12 mensen in Zuidoost-Azië. Hij stond bekend als de ‘Bikini Moordenaar’, omdat de meeste slachtoffers een bikini aanhadden en als ‘The Serpent’ door zijn sluwe misleiding en het ontwijken van de autoriteiten. De Nederlandse diplomaat Herman Knippenberg kwam hem op het spoor, toen hij een vermist Nederlands koppel zocht. Sobhraj, nu 76 jaar, zit een levenslange gevangenisstraf uit in Nepal. De minithrillerserie The Serpent vertelt het verhaal van de moorden en hoe hij uiteindelijk gepakt is.

De eerste aflevering heeft een gestaag tempo en neemt de tijd om de personages te introduceren. Opvallend genoeg leren we meer over de slachtoffers dan over Sobhraj (Tahar Rahim; The Looming Tower ) en zijn Frans-Canadese vriendin Marie-Andrée Leclerc (Jenna Coleman; Doctor Who, The Cry , Victoria). Wellicht is hiervoor gekozen om Sobhraj en Leclerc niet helemaal te romantiseren en de slachtoffers meer menselijk te maken. Maar wat wel naar voren komt is dat de twee op ijzingwekkende wijze en zonder een greintje empathie precies weten hoe zij hun slachtoffers moeten manipuleren om vertrouwen te winnen.

De Nederlandse Armand Rosbak (Spangas) en Ellie de Lange spelen het koppel dat door Sobhraj vermoord zal worden in Bangkok. Alice Englert ( Ratched ) speelt de Amerikaanse Teresa Knowlton, het vermoedelijke eerste slachtoffer van Sobhraj op de Hippie Trail.

De aflevering springt steeds voor- en achteruit in de tijd. Hoewel dit soms ietwat verwarrend kan zijn, geeft het een duidelijke basis van waar de personages vandaan komen en waar ze nu (1975) zijn. Ook helpt het met het begrijpen van hoe alle personages aan elkaar verbonden zijn en hoe Herman Knippenberg (Billy Howle, die vooral ‘godverdomme’ goed in het Nederlands uitspreekt) The Serpent op het spoor komt.

De eerste aflevering is glossy en vangt de ‘peace and love’ attitude van de jaren 70 met glamoureuze kleding, drugs en lichte sepiatinten. De acteurs doen hun best om de juiste accenten aan te nemen, wat helaas niet altijd lukt. Hoewel het leuk is om Nederlands te horen en dit het realistisch maakt, is het ook een afleiding. Desalniettemin is het een intrigerende start en belooft het een waar visueel maar huiveringwekkend spektakel te worden, waarin er zeker ook diplomatiek getouwtrek zal zijn.