The Life Ahead (La vita davanti a sé): een gepensioneerde hoer en een rebelse straatjongen

Rebellerende straatjongen Momo (Ibrahim Gueye) komt terecht bij pittige tante Madame Rosa (Sophia Loren). Geen van beiden is blij met deze nieuwe ontwikkeling. Zullen ze ooit vrienden worden?

Een oude hoer met een hart van goud en een weesjongen met een tragisch verleden. Het klinkt als een plot dat zo uit een boek van Charles Dickens geplukt had kunnen worden. Zelfs al heeft de dame in kwestie in een concentratiekamp gezeten, is de weesjongen een Senegalese moslim die bijbeunt als straatdealer, en speelt het verhaal zich af in de huidige tijd ergens in Italië.

Maar er is een nog belangrijker verschil: in tegenstellingen tot de boeken van Dickens zal The Life Ahead geen klassieker worden. Daarvoor schildert Edoardo Ponti, de zoon van Loren, wel heel erg op nummer.

De film is gebaseerd op het boek La vie devant soi van Roman Gary, waar in 1977 al een eerdere verfilming van verscheen (met Simone Signoret als Madame Rosa). Ponti volgt het originele verhaal in de grote lijnen. De aanvankelijk antagonistische relatie tussen Momo en Rosa is een nieuwe toevoeging. In het boek woont Momo, voluit Mohamed, al sinds zijn derde bij Madame Rosa in huis. In de film is hij een recente en zeer onwillige aanwinst, die ook nog eens bij Madame Rosa terechtkomt nadat hij eerst haar tas had gestolen.

Helaas wordt vooral Momo’s openlijke vijandigheid al snel erg eentonig en voorspelbaar. Op zijn best beantwoordt hij vriendelijke vragen, zoals die van de lokale kruidenier (Babak Karimi), met een dreigend stilzwijgen, op z’n slechtst reageert hij met verbale agressie en bedreigingen. Al even voorspelbaar is de wetenschap dat Momo, ergens voor het einde van de film, zal moeten gaan ontdooien.

Wat dat betreft is Madame Rosa een rijker personage, al raakt zelfs een vermaarde actrice als Loren soms bedolven onder de trucklading vol emotionele bagage die haar personage met zich meetorst. Ze is niet alleen een Auschwitz-overlever, maar ook een voormalige prostitué, die zich, toen ze stopte met tippelen, dan maar over de kinderen van haar ex-collega’s ontfermde. Tot slot heeft ze ernstige hartproblemen en heeft ze steeds vaker last van catatonische episodes. Dat het juist haar eigen huisarts is die Momo aan Rosa koppelt doet je twijfelen aan zijn inzichtelijk vermogen.

Mocht dit Lorens laatste optreden blijken te zijn, dan zijn er slechtere films om je carrière mee af te sluiten (denk bijvoorbeeld aan Sean Connery die zijn stem verleende aan de animatiefilm Sir Billi). Toch gun je haar een betere zwanenzang.