The Bite S01E01-03 Zombies tijdens corona-lockdown

Tv-series maken in coronatijd vergt behoorlijk wat inventiviteit. Zo ook bij The Bite  van Robert en Michelle King ( The Good Wife , The Good Fight , Evil ), waarin de bewoners van een New Yorks pand tijdens lockdown ook nog te maken krijgen met een zombie-uitbraak.

Buurvrouwen Rachel (Audra McDonald, The Good Fight ) en Lily (Taylor Schilling, Orange is the New Black ) zijn al weken aan huis gekluisterd. Terwijl huisarts Rachel via de computer spreekuur houdt, probeert SM-meesteres Lily ook haar cliënten op afstand te bedienen. Maar aan de dagelijkse sleur komt abrupt een einde wanneer Rachel, tussen alle (keel)pijntjes en klachten over mondmaskeruitslag door plots een telefoontje krijgt van een patiënt met een vervelende mensenbeet op zijn arm…

Wat doe je, wanneer je een serie wil maken middenin een pandemie, met de bijkomende onzekerheden over regels en restricties? Precies, je verwerkt de pandemie in je script! Sterker nog, The Bite  zou niet hebben bestaan zonder corona. Schilling en McDonald komen nauwelijks – fysiek – bij elkaar in de buurt, de meeste communicatie gaat via telefoon en computerschermen, of roepend van het balkon. Wanneer acteurs toch bij elkaar in dezelfde ruimte moesten zijn, castten de makers de partners van hun hoofdrolspelers. Zodat Rachel thuis bezoek krijgt van haar slippertje Brian (Will Swenson, First Kill ), en Rachels echtgenoot en wetenschapper Zach (Steven Pasquale, Bloodline , The Good Wife ) vast zit op de CDC met assistente Cydni (Phillipa Soo, Hamilton , Dopesick ).

Het is corona-tv, maar dan wel op de Robert en Michelle King-manier. Dus verwacht zowel hilarisch gruwelijke scènes, zoals die waarin Rachel via Zoom een patiënt uitlegt hoe ze de geïnfecteerde arm van haar man moet amputeren, als bijtend politiek commentaar. Zo is de Amerikaanse overheid als eerste op de hoogte van deze bloederige nieuwe versie van Covid-19. Toch doet de overheid het naar de buitenwereld af als een ‘milde’ variant, die mensen waarschijnlijk hebben opgelopen door het eten van bedorven geïmporteerde garnalen uit Mexico en die de vriendelijke naam krijgt ‘Sun-9’ (want ziektes die beginnen met een ‘s’ klinken minder bedreigend, en negen is minder dan negentien). Hun beste oplossing voor het probleem? Hondenkappen, maar dan voor zombies.

Dat de serie naar het einde toch wat inzakt was misschien wel onvermijdelijk. Zo’n statisch format werkt waarschijnlijk toch beter als een film van anderhalf uur dan als een miniserie van zes keer 45 minuten. Maar saai wordt het met deze makers nooit.