Surviving Death S01: wat is er na de dood?

De documentaireserie van Ricki Stern (Surviving Jeffrey Epstein) wil op vooral journalistieke wijze antwoord geven op de vraag die iedereen ter wereld zich weleens heeft gesteld: wat is er na de dood?

De serie is gebaseerd op het gelijknamige boek van Leslie Kean. In zes afleveringen van ongeveer een uur neemt Stern de kijker mee in de mogelijkheid dat dat de dood niet het einde betekent. In elke aflevering komen er steeds mensen aan het woord die iets rond de dood hebben meegemaakt, variërend van mensen met bijna-doodervaringen, verschillende soorten mediums en mensen die geesten zeggen gezien of gehoord te hebben, tot mensen die tekens van overleden dierbaren zien en mensen die geloven in reïncarnatie. En wist je bijvoorbeeld dat er in Nederland een mediumschapstraining te volgen is (alhoewel op een andere locatie dan in de documentaire)?

Anders dan bijvoorbeeld in Netflix’ Haunted , worden de ervaringen van de geïnterviewde personen naast wetenschappelijke studies en historische verslaggevingen van de Society for Psychical Research gelegd. Zo worden er studies gedaan naar bijna-doodervaringen, het zien van verschijningen door mensen die stervende zijn en kinderen die zeggen een vorig leven te hebben gehad.

In het Westen is de dood een (vaak eng) taboeonderwerp en bijkomende fenomenen zoals bijna-doodervaringen en het zien van of praten met geesten worden vaak weggewuifd als vreemd en toevalligheden. Maar in het afgelopen jaar waarin er zo veel mensen zijn overleden en het rouwproces drastisch heeft moeten veranderen, is het misschien juist goed dat het onderwerp niet meer krampachtig wordt vermeden. Surviving Death geeft zeker gesprekstof en een fijne balans tussen spiritualiteit, wetenschap en scepticisme. En hoewel het ene aangesneden onderwerp meer overtuigend is dan het ander, is het wel duidelijk – zelfs voor sceptici – dat de ervaringen voor de mensen die ze omschrijven echt zijn (geweest) en in de gevallen waar het over het overlijden van een dierbare gaat soms zelfs hoop en rust geven.

Jammer is wel dat de documentaire een vooral westerse focus heeft, ook al wordt er meerdere keren genoemd dat het zien van geesten en het geloven in reïncarnatie meer deel is van het leven en cultuur in bijvoorbeeld Zuid-Azië.