Speechless S01E01-02: verfrissende komedie zónder slachtoffer

 

Een gesprek tussen Kenneth (Cedric Yarbrough) en JJ (Micah Fowler):
‘Oké. Dus ik doe de toiletzaken?’ (JJ knikt)
‘En alles daar beneden werkt?’ (JJ knikt)
‘Ben je zoals Rain Man? Kan je kaarten tellen? Moeten we naar Vegas?’ (JJ knikt enthousiast)
‘Okay, je kan ook liegen. Goed om te weten.’

Maak kennis met Speechless, een verfrissende komedieserie over JJ DiMeo, een jongen met cerebrale parese (hersenverlamming), en zijn bonte familie. Met aan het hoofd Maya (Minnie Driver op haar verrukkelijkst), een kruising tussen een moederbeer en een stoomwals, vooral wanneer het over JJ’s educatie en ontwikkeling gaat.

In haar zoektocht naar de perfecte school werkte ze er al zes af – wat haar twee andere kinderen, Ray (Mason Cook) en Dylan (Kyla Kenedy), ervan vinden is van secundair belang. Ook de voortekenen voor school nummer zeven zijn niet echt goed: JJ moet via de dienstingang naar binnen, zijn nieuwe persoonlijke assistente klinkt als een tuinkabouter en de werknemers zijn veel te opgewekt (de leraren zijn zo blij met hun eerste serieuze gehandicapte dat ze JJ meteen voordragen als klassenpresident).

De combinatie van openhartigheid en humor is de drijvende kracht achter de serie. In een interview met The Hollywood Reporter vertelde showrunner Scott Silveri (Friends) dat Speechless ook vooral niet die ‘rolstoelenserie’ moest worden. Het gaat de makers er niet om om het publiek op te voeden, of om een discussie over de representatie van mensen met handicaps op gang te brengen. De familie DiMeo is geen slachtoffer. Ze verontschuldigen zich niet voor wie en hoe ze zijn, en zien ook zelfs de voordelen in van hun situatie. Voor vader Jimmy (John Ross Bowie) is het in ieder geval een goed excuus om in en om hun nieuwe bouwval die ze ‘thuis’ noemen (de slechtste woning in de beste wijk) zo weinig mogelijk te doen. Ze hebben immers hun handen vol. De snelheidspolitie heeft al lang geleden ingezien dat je het maar beter niet tegen Maya de coureur op moet nemen: ‘Laat maar gaan. Het leven is te kort.’

JJ (met veel charisma gespeeld door Fowler, die zelf ook cerebrale parese heeft) is vooral gewoon een tiener, in dit geval eentje met een persoonlijke assistent/sidekick (Yarbrough). Dat is ook wat Silveri hoopt dat de kijker meekrijgt van de serie: ‘Dat je je realiseert dat deze familie eigenlijk niet anders is dan andere families, behalve een stuk grappiger.’