Over Grenzen S01E01: nauwgezet en sensationeel

Slechts 10 procent van de drugs die via de havens van Rotterdam en Antwerpen Europa in wordt gesmokkeld wordt ontdekt. In Over Grenzen wordt zorgvuldig uiteengezet hoe groot dit probleem is. Maar in de eerste aflevering blijkt ook dat er niet erg veel tegen te doen is. Politieapparaten lopen achter qua technologie en beschikken niet over dezelfde grote budgetten als de georganiseerde misdaad. Corruptie in de havens zorgt ervoor dat de drugshandel in een hoog tempo doorgaat. Politieagenten, douanemedewerkers en drugssmokkelaars vertellen ontluisterende verhalen waaruit blijkt dat we de drugshandel in Nederland en België wellicht onderschatten.

Tegelijkertijd drijft Over Grenzen ook op sensatie. Er klinkt onder menig scène bombastische muziek, politieagenten worden geïnterviewd in hun kogelvrije vesten en er lijkt geen einde te komen aan de met een drone gefilmde vogelvluchtperspectieven van Rotterdam en Antwerpen. Bovendien is het ergerlijk dat experts veelal worden gefilmd terwijl ze voor een zwart decor zitten. Over Grenzen schuurt hierdoor tegen reality-tv aan, met over de schouder gefilmde beelden van invallen door de douane en misdaadjournalisten die praten in superlatieven. Het onderwerp had meer nuance verdiend, of misschien wel een onderzoeksjournalistieke benadering.

Niettemin verdient de problematiek meer aandacht, zoveel is duidelijk. Over Grenzen stelt een probleem aan de kaak dat we misschien wel met z’n allen normaal zijn gaan vinden. Als vanzelfsprekend. Onoplosbaar. Hoewel de mensen die in de reeks aan het woord komen zich wel min of meer bewust lijken te zijn van de machinaties van de drugshandelaars. Maar alle containers controleren is onbegonnen werk. En dat ligt natuurlijk aan het feit dat er linksom of rechtsom ook geld moet worden verdiend.