Major Crimes S5E1: pijnlijk urgent

Major crimes (TNT, 13 juni startte seizoen 5) en voorganger The closer behoren al jaren tot de beste Amerikaanse politieseries die op televisie te zien zijn. In de basis is het een bovenmodale reeks over een speciaal rechercheteam binnen het LAPD voor grote en ingewikkelde zaken, met sterke scripts en puike acteurs. Zelden zit een zaak simpel in elkaar – dat geldt ook voor de seizoensopener, waarin het team op zoek moet naar een verdwenen tiener.

Maar waar bijvoorbeeld CSI na jaren van succes lui bleef vertrouwen op de bekende formule en gedateerd aan ging voelen, blijft Major crimes dankzij de slimme en doordachte opzet van de serie al jaren fris en actueel. Soms onbedoeld: de makers hadden niet kunnen voorzien hoe pijnlijk urgent het bloedbad in Orlando het subplotje in de seizoensopener zou maken over een gay die niet hand in hand durft te lopen met zijn vriend.

De motieven van de daders in de Major crimes -dossiers zijn vrijwel nooit eendimensionaal. De zaken leggen vaak op een knappe manier de bizarre contrasten in de Amerikaanse samenleving bloot: het verschil tussen arm en rijk, tussen gekleurd en blank, tussen man en vrouw. De keuze voor Los Angeles als werkterrein voor het Major crimes -team bleek een gouden zet van producent James Duff. Niet alleen omdat die stad een roerige geschiedenis op het gebied van integriteit en racisme kent (kijktip: The People v OJ Simpson ).

Maar het is bovendien bij uitstek een metropool waar alle extremen van de Amerikaanse droom samenkomen. De rechercheurs komen bij de grote filmsterren over de vloer, maar ook bij de arme immigranten die zich vast moeten klampen aan elke strohalm om in leven te blijven. Ondertussen kijken we uiteraard mee in de privélevens van het opvallend gemêleerde team - dit seizoen lijkt er een belangrijke rol weggelegd voor sympathieke tech-guy Buzz (Philip P. Keene), die in de onopgeloste moord op zijn vader duikt.