Kevin Hart: Irresponsible: provocatieve, openhartige set

Komiek Kevin Hart is flink op dreef: vrijwel elk jaar verschijnt er wel een voorstelling van zijn hand. En dan zijn er nog de speelfilms waarmee hij furore maakt, plus een verzameling aan andere zijprojecten. Irresponsible – ja, hij gaat enkele van zijn onverantwoordelijkheden met het publiek delen – is opgenomen in de Londense O2 Arena. In de openingsscène zien we de kleine maar fijne grappenmaker bovenop de koepel van het bouwwerk. Eenmaal beneden zoent hij zijn vrouw en schudt hij een paar handen, waarop hij een kist in wordt geduwd en zegt: ‘Tot aan de andere kant!’

Midden in de zaal verschijnt Hart ten tonele, in een soort boksring die ingeklemd wordt door balken van neonlicht. Kendrick Lamars Humble wordt afgespeeld. De multi-interpretabele tekst spreekt boekdelen: 'be humble bitch, sit down' . Doelt de komiek met deze kwinkslag op het publiek? Of op zichzelf? Dat laatste zou ironisch zijn: nederigheid en Kevin Hart zijn onverenigbaar. Hoewel hij door zijn onbezonnen gedrag uit het verleden te delen wel (bij vlagen) sympathiek overkomt.

Tegen het Britse publiek zegt hij: ‘Laten we meteen in het diepe springen: mijn eerste onverantwoordelijke daad van het afgelopen jaar was dat mijn kinderen mijn vrouw en ik seks zagen hebben. Beide kinderen.’ Hoe geef je daar een spin aan? Als je 'doggy style' bezigt, dan kan je doen alsof je American Football speelt; als je zijwaartse seks hebt en je onderlichaam is bedekt door een deken, dan kan je zelfs door blijven neuken terwijl je je kinderen sommeert de slaapkamer te verlaten. Zo weet Hart van iets betrekkelijk onschuldigs iets pervers te maken. En daarin zit de lach.

Hij continueert zijn provocatieve set met een anekdote over zijn zoon: ‘Ik nam zijn telefoon in en toen leek hij wel een crackverslaafde: 'Neem anders alsjeblieft mijn been'.' Ook zijn dochter komt voorbij: ‘Haar eerste ongesteldheid behandelt ze als een topper.’ Hart had er zelf meer moeite mee; hij bood haar een pak melk aan – alsof dat zou helpen – en heeft ook akelige ideeën bij het gebruik van maandverband. Hier verwordt de komiek tot een flauwe conservatieveling met ouderwetse denkbeelden: bah, ongesteldheid is bah.

Daar heeft Hart gedurende de voorstelling wel vaker last van. Ja, hij was degene die vreemdging, maar nu moet hij hemel en aarde doen bewegen om zijn vrouw weer van hem te kunnen laten houden, dus nu is hij het slachtoffer. En dat zijn vrouw porno kijkt – en ook nog eens naar ‘grote’ mannen – maakt hem ook jaloers. ‘Ik moet mijn trots zien te scheiden van de realiteit’, zo oppert de komiek. In principe weet hij wel hoe het zit, maar toch blijven oude mechanismen in zijn denken de boel dwarsbomen. Dat resulteert er wel in dat Hart geen blad voor de mond neemt, en daardoor overkomt als een tamelijk integere grappenmaker.

Hij weet dondersgoed dat hij als beroemdheid in de spotlights staat en dat hij daar in zijn gedragingen rekening mee moet houden. Maar, zo stelt hij: ‘Je weet niet van tevoren wanneer een verneukdag zich aandient, met verneukweer.’ Oftewel: iedereen maakt fouten.

Later in de special komt zijn vrouw er bekaaid vanaf, tijdens een geslaagde grap over de maandelijkse spelletjesavond in huize Hart. ‘Vrouwen zijn vaak of niet-dronken, of bezopen.’ Hart imiteert zijn beschonken echtgenote: ‘Kan iemand zo’n monopoly-poppetje in mijn kont drukken?’ Hij kan er zelf voortdurend smakelijk om lachen, alsof hij daarmee stiekem bevestigt dat hij ook maar wat doet - en dat werkt buitengewoon aanstekelijk. Dat betekent dat zijn hart op zijn tong ligt – ook al gaat dat soms gepaard met foute, smakeloze grappen. Maar veel onbezonnen anekdotes zijn daarentegen voltreffers.