Kevin Can F**k Himself S01: breekt de sitcomwereld

De vrouwen in sitcoms spelen vaak de tweede viool. De personages bestaan voor de komische noot, ze zijn het mikpunt en onderwerp van grapjes, worden negatief en stereotyperend in beeld gebracht en ondergaan een berg aan misogynie en seksisme. Ook is de sitcom-vrouw altijd veel knapper dan haar mannelijke tegenspeler – een vaak ‘grappige’ bierdrinkende nietsnut. Kevin Can F**k Himself zoekt gerechtigheid (en wraak) voor alle aan de kant geschoven sitcom-vrouwen die beter verdienden in een paradoxale wereld van sitcom en drama.

In een heldere, multi-camera sitcomwereld - waarin schadelijke genderstereotypen vaak bevestigd worden, giftige mannelijkheid de boventoon voert en clichés je om de oren vliegen - is het de mannelijke hoofdrolspeler die gevolgd wordt. Denk aan series als Married with Children, Everybody Loves Raymond, According to Jim, The King of Queens en Kevin Can Wait. De titel Kevin Can F**k Himself is tevens een provocerende (en terechte) middelvinger naar die laatste titel, omdat de schrijvers van die serie besloten om het sitcom-vrouw-personage gespeeld door Erinn Hayes na het eerste seizoen eruit te schrijven.

Kevin Can F**k Himself recreëert de over-de-top sitcomwereld, compleet met typische huiskamerindeling en lachband op de momenten waarin Allison in Kevin’s (Eric Petersen) wereld is. Maar het doet ook iets nieuws: de serie volgt de sitcom-vrouw en voegt twee genres samen. Zodra Allison (Annie Murphy; Schitt's Creek ) uit Kevin’s ‘orbit’ stapt, wordt het beeld grauwer, realistischer en vanuit een single-camera gefilmd. Allison is na tien jaar uit de ‘koortsachtige droom’ van haar huwelijk ontwaakt en is het helemaal zat dat alles om Kevin draait en hij overal mee wegkomt omdat ‘het Kevin is’.

Ze verzint een plan om van hem af te komen – scheiding is om een onbekende reden geen optie. Haar plan verandert haar verhaallijn in een druggerelateerd thrillerdrama. Samen met Patty (Mary Hollis Inboden), de zus van Neil - de kinderachtige sidekick van Kevin en het enige personage in beide werelden - bouwt ze een onverwachte en hechte vriendschap op die de reden is dat je blijft kijken.

De serie schijnt een nieuw licht op de relatiekomedie, deconstrueert de traditionele sitcom en doet iets onconventioneels. Voor het grootste gedeelte werkt het, maar soms lijkt het idee beter op papier. Want: de sitcomgedeelten in de serie voelen soms te lang en compliceren of complimenteren Allison’s verhaallijn niet. En dat is jammer, want daar laat bedenker Valerie Armstrong kansen liggen om echt kritiek te geven op de series die vrouwen als wegwerprekwisieten behandelen. Op haar best houdt Kevin Can F**k Himself een subtiele spiegel voor, die de kijker laat zien hoe we naar veel series hebben gekeken die ogenschijnlijk onschadelijk zijn, maar eigenlijk schadelijke ideeën over huwelijken en genderverdeling voeden.