Forever S01: is dit alles?

Wat één ding betreft hebben de makers van Forever hun titel goed gekozen: het duurt een eeuwigheid voordat de serie bij het punt komt dat deze acht afleveringen lang wilde maken.

Een van de grote voordelen van een serie is natuurlijk dat je de tijd kan nemen om te vertellen wat je wil vertellen, maar het verteltempo van de zwartgallige komedie Forever is sloom op het apathische af. Toegegeven, zo gaat June (Maya Rudolph, Bridesmaids, Away We Go) zelf ook door het leven. Tot ze, door een bizarre samenloop van omstandigheden, opeens echt met haar neus op de feiten wordt gedrukt.

Want waar echtgenoot Oscar (Fred Armisen, Portlandia) compleet content is om tot aan het einde der tijden elke dag precies dezelfde vijf dingen te doen, vraagt June zich, na het ontmoeten van een nieuwe aanstekelijk onvoorspelbare buurvrouw genaamd Kase (Catherine Keener, Kidding ), af: ‘Is dit alles?’

Forever, een coproductie van Matt Hubbard (schrijver en producent van 30 Rock en Parks and Recreation) en Alan Yang (de andere helft achter Master of None ), is één van de moeilijkere series om te recenseren. Niet eens vanwege een cruciale twist – die we niet zullen (en mogen) verklappen – maar vooral vanwege het glaciale tempo. Het duurt zo lang voordat de serie echt van start gaat, dat het bijna onmogelijk is niet al details weg te geven van dingen die pas in de tweede helft van de serie gebeuren. Junes eerste ontmoeting met Kase is pas in aflevering vier, haar ‘is dit alles?’-moment komt aan het einde van aflevering zes. Eigenlijk kan je de eerste twee afleveringen ook net zo goed overslaan, of gewoon heel snel doorspoelen. De intro van drie minuten in de première vertelt je al alles wat je moet weten over het huwelijk van Oscar en June.

Forever vraagt niet alleen zelfbeheersing van de recensent, maar ook engelengeduld van de kijker. Ergens snap je wel wat de makers wilden doen: ze vangen perfect de geestdodende sleur van alledag en de allesverlammende wetenschap dat na deze dag precies weer net zo’n dag gaat komen. ‘Is dit alles?’, vraagt June zich, terecht, af. Diezelfde vraag zal je jezelf tijdens het kijken van deze serie ook meerder malen stellen.

Pas helemaal aan het einde laat de serie zien dat deze ook daadwerkelijk naar een belangrijke openbaring aan het toewerken was - en dat al die tijd en moeite dus niet voor niets zijn geweest. Maar daar heb je weinig aan wanneer het grootste deel van het publiek al lang is afgehaakt.