Firefly Lane S01E01-03: Best Friends Forever!

Het leven van een vriendin gaat niet over rozen. Zeker niet wanneer je beste vriendin niemand minder is dan Tully Hart (Katherine Heigl, Grey’s Anatomy), het gezicht van het populaire tv-programma The Girlfriend Hour. Want wie heeft er oog voor de hardwerkende, maar timide Kate Mularkey (Sarah Chalke, Scrubs), wanneer de opwindende Tully naast haar staat?

Het is een scheve dynamiek die al jaren eerder is ontstaan, toen de toen veertienjarige Tully (Ali Skovbye) samen met haar hippiemoeder tegenover Kate (Roan Curtis) aan Firefly Lane kwam wonen, en die vrolijk werd voortgezet toen ze later ook samen bij hetzelfde tv-station, geleid door de charmante Australiër Johnny Ryan (Ben Lawson, Designated Survivor), kwamen werken.

De serie, gebaseerd op het gelijknamige boek van Kristin Hannah, springt heen en weer tussen drie tijdsperiodes: Kate en Tully’s tienertijd in 1974, ergens in de jaren tachtig (inclusief Farrah Fawcett-coupe en vaseline op de cameralens) en 2003. Je kan je afvragen of al die tijdsprongen nodig zijn. De scènes die zich afspelen in de jaren 80 voegen vooralsnog namelijk niet zo gek veel toe. Ook zonder vluchtige terugblikken op die tijd snappen we prima hoe het destijds is gegaan: terwijl Kate zichzelf meer en meer de rol van muurbloempje toebedeelde, floreerde Tully in de schijnwerpers. Soms is het ook ronduit dubbelop. Zo halen Johnny en Tully aan het begin van een aflevering herinneringen op aan de tijd dat Tully door een glazen tafel zakte, om later in de aflevering ook het moment zelf te laten zien.

Hoewel schrijfster Hannah zelf het melodrama Beaches (die met Bette Midler en Barbara Hershey, ook weer gebaseerd op een roman) als inspiratie aanwees, heeft de serie ook wel overeenkomsten met 27 Dresses. Daarin speelde Heigl juist de rol van het behulpzame sloofje dat machteloos toekijkt hoe haar oppervlakkige, maar sprankelende zusje (Malin Akerman) er met haar grote liefde – en baas – George (Edward Burns) vandoor gaat. Met als belangrijk verschil dat in 27 Dresses het muurbloempje de interessantste rol is en Sarah Chalke hier juist niet optimaal wordt benut.

Wat eigenlijk een heel rechttoe rechtaan verhaal is, wordt vanwege al het chronologische gegoochel onnodig onoverzichtelijk en ingewikkeld. Zeker wanneer er opeens ook nog een derde tijdsprong, naar 2005 wordt gemaakt, waarin Kate en tienerdochter Marah (Yael Yurman) zich klaarmaken voor een begrafenis, terwijl ze – enigszins onheilspellend – over Tully in de verleden tijd praten. Wie wil weten van wie de begrafenis daadwerkelijk is, zal geduld moeten hebben (of, zoals ik, snel door moeten spoelen): die openbaring duurt namelijk langer dan die rondom het mysterie van Glenn (Steven Yeun) in het zesde seizoen van The Walking Dead.

Zulke geforceerde plottrucjes dwingen dan wel tot doorkijken, ze leiden ook af van de kern: de innige vriendschap die alles zal doorstaan. Nou ja, bijna alles.