Devs S01E01-02: existentiële thriller

Foto credits: Miya Mizuno/FX

De goden van onze tijd wonen in San Francisco: het epicentrum van de innovatieve technologie; het productiecentrum van bijna heilige instrumenten die vrijwel iedereen gebruikt. Maar de stad is ook kampioen ten aanzien van het aantal daklozen, die op het aangename klimaat van de baai afkomen. Scenarist en filmmaker Alex Garland ( Ex Machina , Annihilation ) moest vast gedacht hebben: deze plek leent zich uitstekend voor een (pseudo-)religieus verhaal over een profeet met megalomane plannen. Deze visionair wordt gespeeld door niemand minder dan Nick Offerman (Parks and Recreation), die gestalte geeft aan Forest, de genadeloze CEO van techbedrijf Amaya. Aan zijn stoïcijnse voorkomen kleeft ditmaal iets akeligs.

Devs draait om Lily Chan (actrice Sonoya Mizuno slaat voor de derde keer de handen ineen met Garland) die de mysterieuze geënsceneerde zelfmoord van haar lover Sergei (Karl Glusman) onderzoekt. Computerprogrammeur Sergei wordt prompt nadat hij door Forest is aangenomen vermoord, omdat hij geheime programmeercode heeft ontvreemd uit een uiterst illustere gouden bunker in een woud. Het is het commandocentrum van de ‘Devs’, en Sergei heeft als enige taak gekregen om de cijfers en letters op het scherm voor hem te bekijken. Klaarblijkelijk heeft hij na luttele minuten iets gezien wat zijn wereldbeeld volstrekt op zijn kop heeft gezet, waarop hij de voor hem fatale fout maakt.

Maar de bezorgde Lily – haar vriend is nooit thuisgekomen – krijgt op camerabeelden van Amaya te zien hoe Sergei zichzelf in vuur en vlam zet. Dat maakt haar aanvankelijk overigens niet minder nieuwsgierig en ze stuit al snel op een intrige dat precies past binnen het vaarwater waar Alex Garland zeer bekend mee is. Sciencefictionthema’s die schuren tegen diepe religiositeit of multiversums. Pogingen van de mens om onze existentie te verklaren door iets goddelijks te bewerkstelligen. Zoals het voorspellen van de gedragingen van een levende cel; of door de kruisiging van Jezus Christus te ‘herprojecteren’. Het is zware, diepzinnige materie die voor menig kijker letterlijk onnavolgbaar zal blijken.

Dat is de grootste achilleshiel van Devs: is al het bewerkelijke en visuele gefilosofeer slechts om de kijker af te leiden van een simpel plot? Of heeft Garland met al zijn pretenties echt iets relevants te zeggen over de relatie tussen mens, religie en technologie? Buiten kijf staat dat de eerste twee afleveringen naar meer smaken. Al is het alleen al vanwege de bijzondere Garland-eske esthetiek: Californische wegen die glinsteren en van boven worden gefilmd, en hierdoor net levende organismen lijken. Of de geprononceerde architectuur op de campus van Amaya, omringd door levensgrote beelden. Het ziet er schilderachtig en schitterend uit. Het is opzienbarend dat het drama pas zo laat in Nederland is aangekocht.

Devs is misschien niet perfect, maar dit type drama is evenwel zeldzaam. De eerste aflevering doet denken aan The OA : ook zo’n hypnotiserende show die de grote vragen des levens probeert te beantwoorden met allerlei esoterische, zweverige suggesties. Het past heel goed bij deze tijd van secularisering, waarin mensen opnieuw houvast probeert te zoeken in iets onbegrijpelijks. Door bijvoorbeeld technologie te omarmen, omdat het een ogenschijnlijk onfeilbaar fenomeen is. Omdat wij als mensen juist schitteren in onze oneffenheden, is dat streven naar perfectie voor maniakken als Forest het grootste goed.