Bosch S06E01: heerlijk pretentieloos politiedrama

Sinds het eerste seizoen is Bosch redelijk onder de radar gebleven. Het politiedrama rondom de vuige maar correcte rechercheur uit Los Angeles, gespeeld door Titus Welliver, kabbelt al jaren voort dankzij een trouwe fanbase. Wat tegelijk het bewijs is dat je televisie kan maken voor een klein publiek, zolang je dat publiek maar aan je blijft weten te binden. Het ligt allicht ook aan de show zelf: weinig pretentieus, klein maar fijn qua opzet. Gesitueerd in de grote stad uiteraard, waar ook dit seizoen weer een gruwelijke gebeurtenis plaatsheeft: wanneer de vrouw van een radioloog wordt ontvoerd, wordt hij gedwongen een radioactief goedje aan hen te overleggen.

De beste man wordt hierop alsnog om het leven gebracht, en een groep van zogeheten ‘souvereign citizens’ (mannen die de Amerikaanse wetten aan hun laars lappen) lijken hierachter te zitten. Terwijl Bosch, even laconiek en scherp als altijd, de moord onderzoekt heeft de FBI meer interesse in de radioactieve handel die nu in handen is gekomen van de verkeerde mensen. Showrunner Eric Overmyer (die eerder het schitterende Treme maakte) kan het hier niet laten het aloude cliché op tafel te zetten: de FBI-agent en Bosch informeren elkaar toch wel? Ze houden elkaar toch wel op de hoogte? Maar niets is natuurlijk minder waar.

Bosch is zo’n show waarin dergelijke platitudes geoorloofd zijn, misschien wel omdat het niet om het cliché zelf draait maar om de wijze waarop Bosch erop reageert. Ondanks dat we zijn aanbeland bij het zesde seizoen voelt de hoofdpersoon nog steeds aan als een black box: wat zal hij nu denken of doen? Tegelijk weet hij onder druk overal een mouw aan te passen, zoals we zagen in de laatste aflevering van vorig seizoen, toen Bosch eigenhandig een huurleger afmaakte. Intussen spelen, iets meer tegen de achtergrond, andere zaken uit vorig seizoen: corruptie onder de LAPD en de burgemeesterscampagne van politiecommissaris Irving (Lance Reddick).

Want Bosch vormt enigszins een uitzondering in dit tijdperk van lineaire televisie: je kan de meeste afleveringen ook afzonderlijk bekijken zonder veel te missen. Maar voor de trouwe kijkers is het fijn om ook een grote rode draad te ontwaren in het geheel. En vooral om te ontdekken wat er zich in Bosch’ psyche precies afspeelt. Dat we dit nog niet helemaal weten, betekent dat scenarist Overmyer nog niet helemaal klaar met ons is – het zevende seizoen, zo werd onlangs afgekondigd, zal dan ook het laatste zijn. We hebben nog even.