American Murder: The Family Next Door: getuigenis van een tragedie

In het holst van de nacht van 13 augustus 2018 komt de 34-jarige Shanann Watts thuis van een zakenreis. De volgende dag staat goede vriendin Nickole voor de deur van haar vrijstaande woning in Colorado. De zwangere Shanann heeft die ochtend een doktersafspraak gemist. En hoewel ze aan haar mobiel gekluisterd is, neemt ze vandaag haar telefoon niet op. Nickole ruikt onraad en belt de politie. Kort daarop komt Shananns echtgenoot Chris aanrijden in zijn Ford pick-up truck. Hij is teruggekeerd van zijn werk voor oliemaatschappij Anadarko om hen binnen te laten. Op de rug van zijn ARIAT-werktrui prijkt de Amerikaanse vlag. Samen met de agent lopen ze door de verlaten woning. De jonge moeder lijkt spoorloos verdwenen, en met haar ook haar vierjarige dochter Bella en driejarige dochter Celeste. De vertwijfelde Chris komt aanlopen met Shananns trouwring die nog op het nachtkastje lag. Kan dit simpelweg betekenen dat Shanann hem heeft verlaten? Maar hoe ver zal ze met de kinderen zijn gekomen, gezien het feit dat haar auto nog in de garage staat?

De titel van deze Netflix Original-documentaire verraadt al wat gaat komen, want destijds was het voorpaginanieuws in de Verenigde Staten. Daarbuiten is het dikke kans dat je het gemist hebt: de moord op de familie Watts. Maar ondanks dat de afloop al bekend is, is deze documentaire van regisseur Jenny Popplewell een krachtig misdaadverhaal. De Britse filmmaker, die na haar laatste documentaire Glamour Model Mum, Baby & Me vooral als producent voor realityseries werkte, weet de sensationele invalshoek te vermijden. Sterker nog, American Murder omzeilt de meeste clichés die true crime-programma’s karakteriseren. In deze documentaire vind je geen interviews, voice-over of reconstructie. In plaats daarvan bestaat vrijwel de gehele vertelling uit archiefmateriaal van de politie, nieuwsmedia, en de social media-accounts van de familie Watts. Het resultaat is een strak gemonteerd verhaal dat op een kalm maar gestaag tempo de kruimels laat vallen die een spoor vormen naar de moordenaar.

Het is daarbij zowel bijzonder als sinister dat het Shanann zelf is die de kijker een inkijkje geeft in het dagelijks leven van de familie Watts. Als aspirerende vlogger viert de jonge Amerikaanse elke mijlpaal van haar kinderen met een uitgebreide video op Facebook. En zoals zovelen doen via social media, schetst ze daarbij een plaatje van haar All-American familie dat vele malen rooskleuriger is dan de werkelijkheid. En wat deze Family Next Door verborgen houdt voor hun buren, blijkt onder meer uit de persoonlijke berichten die Shanann stuurt naar haar man en beste vrienden. Het zijn chatgesprekken die inmiddels breed uitgemeten zijn in de Amerikaanse pers, maar desondanks lezen als een grensoverschrijdende inbreuk op haar privacy. Tegelijkertijd is het deze genadeloze verslaggeving van de feiten die de documentaire zo sterk maakt. De kijker leert over Shanann in haar eigen woorden, en zingt mee met haar kinderen op de achterbank. Wanneer daarna de gruwelijke waarheid stukje bij beetje boven tafel komt, overheerst vooral de tragiek van het lot van Shanann, Bella, en Celeste.