Zina S01E01: verfrissende dramedy

Foto credits: Mounir Raji / KRO-NCRV

Amal (Soumaya Ahouaoui) staat op het punt om te trouwen met Younes. Maar de bruidegom komt niet opdagen. De bruid, uitgedost in een prachtige witte jurk, spreekt zijn voicemail in: is het überhaupt wel een goed idee? Trouwen? Wanneer een van Younes’ vrienden op komt dagen kijkt Amal weer verheugd. Totdat ze het verschrikkelijke nieuws verneemt: Younes is dood. In Amals blik is te zien hoe de toekomst die ze voor ogen had ineens als sneeuw voor de zon verdwijnt. Het was misschien geen perfecte toekomst, maar haar moeder en schoonouders waren wel tevreden met de echtverbintenis, en ook dat is wat waard.

Bovendien was de Brazilian wax-behandeling voor niets, grapt ze later. Er zal niet worden gesekst maar worden gerouwd in het nieuwe huis waar ze alleen in zal moeten vertoeven. De lach en de traan gaan namelijk hand in hand in Zina : een portret van Amal en haar vier Marokkaans-Nederlandse vriendinnen. De vrouwen – de een is gelovig; de ander drinkt graag wijn – gaan allemaal op hun eigen manier om met hun achtergrond. Hoewel dat niet per se de crux is van Zina. De dramedy geeft juist inzicht in de levens van de vrouwen door hun afkomst te beschouwen als iets volstrekt normaals. Dat werkt verfrissend.

En ironisch genoeg laat Zina zich daardoor ook omschrijven als onvervalst Nederlands. Maar dan een verbeelding van een Nederland dat we nog niet vaak zien in dramavorm. Met grappen over gebedskleedjes – kan je die ook als yogamat gebruiken? – en milieubewuste moslima’s breken de makers met stereotypen zonder dat scènes een pedant karakter krijgen. De uitstekende pilotaflevering – vol close-ups van Marokkaanse lekkernijen - smaakt wat dat betreft direct naar meer.