Worst Roommate Ever S01E01: onwerkelijke verhalen

Ze oogde als een onschuldige oma maar ze bleek een psychopaat te zijn. De eerste aflevering van Worst Roommate Ever staat in het teken van seriemoordenaar Dorothea Puente, een inwoner van het Amerikaanse Sacramento die in de jaren 80 haar huis openstelde voor mensen met psychische problemen en drugsproblemen. Vervolgens drogeerde ze haar nieuwe huisgenoten en stal ze hun waardevolle spullen. Op den duur vermoordde ze tussen de 9 en 15 slachtoffers. Een van hen is Bert, een schizofrene Amerikaan met Mexicaanse roots die op instigatie van een zorgwerker in die periode terechtkomt bij Puente.

Puente belooft de zorgwerker oogje in het zeil te houden. De vrouw vertelt in de aflevering dat ze spijt heeft van haar advies. Wat dit alles interessant maakt is dat er ook homevideo’s zijn van Bert en Puente’s huis, destijds. Dat geeft slachtoffers een gezicht en maakt het verhaal in zekere zin nog onwerkelijker. Fascinerend is ook dat Puente zich zo’n 15 à 20 jaar ouder voordeed, zodat ze altijd op sympathie kon rekenen van overheidsdiensten die haar bevroegen over haar opvang. Zo kwam ze vrijwel overal mee weg, ondanks dat er in 1982 al vermoedens waren van haar handelingen – en ze werd pas in 1988 gearresteerd.

Worst Roommate ventileert in die zin dezelfde flagrante boodschap als in andere recente kronieken van seriemoordenaars: vertrouw niemand, denk twee keer na, en als je dan iets moet vertrouwen, vertrouw op je instinct. De insteek van deze true-crime-reeks is dan ook niet bijster authentiek. Maar het zijn telkens de onvoorstelbare verhalen die een aanzuigende werking hebben waardoor je blijft kijken.