Alles over series, tv en film. Vanaf de redactie van de VARAgids.

War Machine: cartoonesk oorlogsprotest met Brad Pitt

  •  
27-05-2017
  •  
leestijd 2 minuten
  •  
BNNVARA fallback image
War Machine (een aardige satire van en met Brad Pitt) bepleit dat de oorlogszucht van het Amerikaanse leger échte hulp in landen als Afghanistan in de weg staat.
Het is te begrijpen waarom acteur Brad Pitt graag de hoofdrol wilde spelen in de door zijn eigen bedrijf Plan B geproduceerde oorlogssatire War Machine. Als generaal Glen McMahon, de man die zich heeft voorgenomen eigenhandig een oplossing te brengen in het door stammenstrijd en terreur verscheurde Afghanistan, mag hij er lustig op los schmieren alsof hij in een klucht van de broers Joel en Ethan Coen rondloopt.
Tegen beter weten in (en tegen de adviezen van alle experts in) is flink spierballenvertoon in Afghanistan de enige inzet voor deze door de wol geverfde ijzervreter. Verkiezingen? Bijzaak! Democratie? Overschat! Burgerslachtoffers? 'You can't make an omelette without breaking a few eggs!'
Treurig genoeg weten zowel overheid als burgers in Afghanistan dat de VS niet écht oplossingen wil brengen in het land. 'Dank u wel dat ik aan dit toneelstukje mee mag doen,' vertrouwt de Afghaanse president Karzai (Ben Kingsley) hem tevreden toe. Het staatshoofd heeft zelf ook geen vertrouwen in een positieve toekomst van zijn land en vult zijn tijd liever met het kijken naar Amerikaanse klassiekers als Dumb & Dumber.
Het is echter de vraag of deze bijna cartooneske aanpak van Pitt en de Australische regisseur David Michod (The Rover, Animal Kingdom) de beste keuze is geweest voor een boek dat serieus probeerde de pijnpunten van de Amerikaanse buitenlandse politiek te tonen. De film baseert zich op The Operators, een nauwgezette reconstructie die journalist Michael Hastings maakte van de falende operatie van de Amerikaanse generaal Stanley McChrystal in 2010. De bestseller was alles behalve kluchtig van toon en werd geprezen als een ijzersterke analyse van de gecompliceerde War on Terror.
War Machine wil uiteindelijk te veel en is daardoor vermoedelijk niet de messcherpe aanklacht geworden die de makers voor ogen stond. Voor een komedie valt er relatief te weinig te lachen, voor een contemporain oorlogsdrama maakt de droevige ondergang van de domme, egocentrische McMahon te weinig indruk.
War Machine, vanaf 26 mei op Netflix
 
Delen:

Praat mee

onze spelregels.

avatar
0/1500
Bedankt voor je reactie! De redactie controleert of je bericht voldoet aan de spelregels. Het kan even duren voordat het zichtbaar is.

Altijd op de hoogte blijven van het laatste nieuws?

Schrijf je in voor de nieuwsbrief van de Lagarde!