Alles over series, tv en film. Vanaf de redactie van de VARAgids.

Vice Principals S02: infantiel, schaamteloos en geestig

  •  
19-09-2017
  •  
leestijd 3 minuten
  •  
Vice Principals
De kracht in het tweede seizoen Vice Principals zit in de dynamiek tussen de twee hoofdrolspelers.
Je moet er niet aan denken: het in huis nemen van de onuitstaanbare Neal Gamby (Danny McBride). Na de perikelen aan het einde van het vorige seizoen, toen de conrector na een helse aanrijding in zijn buik en schouder werd geschoten, had hij evenwel een plek nodig om te revalideren. Nu bivakkeert de onnozele rouwdouwer in het huis van zijn onbaatzuchtige ex-vrouw Gale (Busy Phillips), haar echtgenoot Ray (Shia Whigham) en Neals dochter Janelle (Maya G. Love). In de eerste aflevering komt Gamby met een traplift naar beneden, waarop hij zijn ondankbaarheid etaleert: ‘Ik wens boven te dineren.’
Op zijn kamer leveren foto’s van de plaats delict en talloze krantenknipsels het bewijs dat de zoektocht naar de schutter, die hem van zijn leven wilde beroven, nog niet ten einde is. Iedereen is verdacht. Rector Belinda Brown (Kimberly Hebert Gregory), die mogelijkerwijs iets te maken heeft met de moordpoging, is met de noorderzon vertrokken. Maar Gamby’s nemesis, concurrent en collega Lee Russell (Walton Goggins), is nog steeds werkzaam op de scholengemeenschap waar ook Neil carrière heeft gemaakt. Russell heeft zich uit noodzaak ontfermt over zijn opponent: om zijn naam te zuiveren en omdat zijn huwelijk dreigt te stranden – ouwehoeren met Gamby biedt afleiding.
De twee nitwits besluiten de handen ineen te slaan en gaan dit seizoen als de idiote tegenhangers van Tubbs and Crockett, de detectives uit Miami Vice, op zoek naar diegene die het vorige seizoen zo bruut wist te beëindigen. Het enige aanknopingspunt is het masker van de indiaan, die we toen vluchtig zagen. In de openingsscène van de eerste aflevering vangen we hiervan een glimp op. Vervolgens zien we hoe de gerecupereerde Gamby kan rekenen op een warm onthaal wanneer hij voor het eerst weer bij zijn werkgever verschijnt. In de gymzaal hebben de leerlingen, de staf, het sportteam en het muziekensemble zich verzameld.
Tears in Heaven van Eric Clapton wordt gezongen; maar Gamby is nog springlevend en geeft een geïmproviseerde speech: ‘Ik zat onder het zweet. God liet me niet sterven. Ik was kwaad op god.’ Later toont Russell zijn nieuwe kantoor, met kitscherige zelfportretten. De gecoiffeerde malloot heeft een tattoo laten zetten met een karikatuur van Gamby die zijn eigen uitwerpselen eet. Russell is immers geobsedeerd door ontlasting en vingers. Zoals in gesprekken met Gamby: ‘Je stinkt als een vinger die de hele dag al in een kont heeft gezeten.’ En: ‘Ik heb je tarrels onder mijn nagels.’
Dit is exemplarisch voor de infantiele, schaamteloze humor van scenarist Jody Hill en zijn schrijfpartner McBride. Vice Principals is net als McBride’s vorige, geslaagdere project Eastbound & Down een eigenzinnig huzarenstuk. Met opzichtig racisme en misogyn gedrag: Gamby en Russell overtreffen elkaar in elke scène. En dan is er nog het nieuwe personage Nash (Dale Dickey); een onderdirecteur die fungeert als Russells slaafje, terwijl hij het lerarenteam onder druk zet. Waarmee Russell zijn eigen reputatie als schoolbestuurder nog meer bezoedelt. Walton Goggins, de topacteur die doorbrak in Justified, zet opnieuw een geniepige dandy neer.
De kracht van Vice Principals zit in de dynamiek tussen Goggins en McBride. De verfijnde stijl van de een versus de lompe retoriek van de ander. Grote verhaallijnen verdwijnen hierdoor na enkele afleveringen alweer naar de achtergrond. Het is vooral belangwekkend om te zien hoe de twee narcisten elkaar en hun omgeving bevechten; hoe ze elkaar en zichzelf voortdurend te kak zetten. Zoals wanneer Gamby en Russell tijdens Spring Break de kust bezoeken met Gamby’s dochter en haar vriendinnen: dan biedt Russell aan de pubermeiden in bad te doen. Of wanneer Gamby besluit om als een soort John Rambo in de rimboe te gaan wonen omdat hij zich bedreigt voelt.
Intussen is het liefdesspel tussen Gamby en Amanda (Georgia King) tijdelijk gepauzeerd: zij vindt in een snob die als hoogleraar werkzaam is (een rol van Fisher Stevens) een potentiële wederhelft. Schooljuf Abbott (Edi Patterson) – waar Gamby ooit het bed mee deelde – ziet derhalve kans om haar baas voor zich te winnen en presenteert zich als zijn nieuwe vriendin. Maar ook die verhouding lijkt weinig kans van slagen te hebben. Net zoals alles in Vice Principals uiteindelijk in de soep loopt. Alsof de makers willen zeggen: idioten als Gamby en Russell zullen nooit boven zichzelf uit stijgen. Die notie leent zich uitstekend voor komedie.
Vice Principals, 18 september bij Ziggo Movies & Series XL
Delen:

Praat mee

onze spelregels.

avatar
0/1500
Bedankt voor je reactie! De redactie controleert of je bericht voldoet aan de spelregels. Het kan even duren voordat het zichtbaar is.

Altijd op de hoogte blijven van het laatste nieuws?

Schrijf je in voor de nieuwsbrief van de Lagarde!