Vals: gemankeerde slasher met een twist

Foto credit: Dutch Filmworks

Een omineus landhuis in de Belgische Ardennen is de plaats van handeling in de slasher Vals. Kim (Romy Gevers), Abby (Abbey Hoes), Feline (Holly Mae Brood) en Pippa (Olivia Lonsdale) hebben het plan opgevat om daar in de kerstvakantie een weekendje door te brengen. Op de heenweg blijkt al dat de film gretig leentjebuur speelt bij de clichés uit het horrorgenre: de meiden zingen volop ‘We Are Young’ van Fun, om nog maar even te benadrukken dat jonge mensen vaak het lijdend voorwerp zijn in slasherfilms; bij een pitstop bij een tankstation kraken de deuren en treffen de meiden een enge man.

Die enge man, vermoed je al meteen, zal vast niets te maken hebben met het feit dat de meiden verderop in de film een voor een beginnen te verdwijnen. Misschien is Pippa de dader? Ze werd al van school gestuurd en gedraagt zich buitengewoon rancuneus, vooral naar de wat frêle Kim. Kim is op haar beurt jaloers op de nieuwbakken vriendschap tussen Pippa en haar hartsvriendin Abby. En dan zijn er nog externe factoren; zoals de buren, een groep driftige jongens met jachtgeweren. En ook Abby’s vriendje Casper (Gijs Blom) geeft in het begin van de film, als de vier dames vanuit Amsterdam vertrekken, al acte de présence – vast niet zonder reden, denk je dan.

Maar het scenario van Alexandra Penrhyn Lowe eindigt niettemin anders dan het gelijknamige boek uit 2012 waar de film op gebaseerd is – met een twist die je niet direct ziet aankomen. Hoewel het subjectieve perspectief een en ander achteraf verklapt. Daarmee voorkomt Lowe niet dat Vals een gemankeerde knipoog naar de slasher is, zonder ironie, en zonder groteske uitspattingen. Een beetje gekuist dus, en bij vlagen flauw (ja, in de Belgische Ardennen heb je klaarblijkelijk nog steeds geen mobiel bereik). Vooral het vileine karakter van sommige scènes had nog wel een tandje hoger gemogen; zodat het bloed echt van de muren zou druipen.