UFO: rechtoe rechtaan kalverliefde

Deniz (Ipek Filiz Yazici) en Ese (Mert Ramazan Demir) hebben allebei een fascinatie voor ufo’s. Deniz heeft een tattoo van een vliegende schijf op haar onderarm; Ese heeft zijn racemotor ernaar vernoemd. Dat deze tieners verliefd op elkaar worden ligt besloten in de sterren. Maar is die liefde wel geoorloofd? Deniz komt uit een welgesteld gezin: haar vader heeft liever niet dat ze zich inlaat met armoedzaaiers als Ese, wiens familie in de schulden zit. Maar echte liefde overstijgt, zoals we weten, ook de economische klassen. Hoewel het de vraag is of de relatie een lang leven beschoren is.

Ese racet graag met zijn motor. Dat blijkt echter een nogal gevaarlijke onderneming – hoewel het er in de film nogal koddig uitziet: denk aan Turkse jongeren die in een soort supermanhouding voorbijvliegen op hun motoren. Deniz vindt dat natuurlijk ook wel spannend, zulke avonturen die worden gedreven door testosteron. Aan testosteron is sowieso geen gebrek in UFO : de film verwijst voortdurend naar de negatieve implicaties van de Turkse machocultuur, waar mannen het voortdurend tegen elkaar moeten opnemen om hun eer te redden. Hoewel de film niet per se een pamflet daartegen is.

UFO is vooral een goed voorbeeld van melodrama. Met verwijzingen naar de Turkse cultuur, hoewel het drama ook duidelijk is geworteld in het internationalere en razend populaire coming-of-age-genre. In dat opzicht voelt de film ook in esthetisch opzicht – veel verbeeldingen van kalverliefdes zien er hetzelfde uit - aan als meer van hetzelfde. Maar een slechte film is UFO niettemin zeker niet. Wie op zoek is naar een rechttoe rechtaan liefdesdrama met een eigenaardige twist – lees: een verrassend einde – is bij UFO aan het juiste adres.