Alles over series, tv en film. Vanaf de redactie van de VARAgids.

Trump: An American Dream: wie het laatst lacht

  •  
01-04-2018
  •  
leestijd 4 minuten
  •  
75 keer bekeken
  •  
Trump: An American Dream
Journalist: ‘Als je vandaag al je geld zou verliezen, wat zou je morgen doen?’ Trump: ‘Misschien word ik wel president.’
Voor een documentaire over hoe Donald Trump ooit president heeft kunnen worden is het nu waarschijnlijk nog te vroeg – en is de wond ook nog te vers. De documentaire Trump: An American Dream stopt dan ook wijselijk net op de drempel. Wat de Britse miniserie wel laat zien is dat Trump, de jonge entrepreneur, niet zo gek veel verschilt van Trump, de president.

In zijn allereerste tv-interview in 1980 met Rona Barrett is Donald John Trump eigenlijk nog best toonbaar. Hij is beheerst, vriendelijk, en in staat om zijn ideeën bedachtzaam en in meer dan 140 tekens uit te leggen. Er zit zelfs enige logica in een observatie als ‘wanneer je zelf gelooft dat je iets niet kunt hebben, dan zal dat waarschijnlijk ook niet zo zijn'. Al klinkt een uitspraak als ‘we zijn een hele gemotiveerde familie, maar ik zou een woord als “ambitie” niet zo snel gebruiken’ dan weer niet helemaal overtuigend uit de mond van een man die net gestart is met de bouw van een complex dat zijn eigen naam draagt.  Zijn opvallendste antwoord kwam op de vraag wat hij zou doen als hij opeens al zijn geld zou verliezen. ‘Misschien word ik wel president’, grapte hij toen.

Al snel komen ook andere nu al te herkenbare trekjes naar boven. Terwijl Trumps vader zijn imperium opbouwde in de sociale woningsector, is bij Donald ieder nieuw project direct het beste, meest spectaculaire en meest prestigieuze project (en dat terwijl de appartementen in Trump Tower met de goedkoopst mogelijke tegeltjes en formica keukenblokken werden uitgerust). Diezelfde superlatieven worden later ook netjes door de kinderen opgelepeld wanneer Trump hen in een spotje voor The Apprentice vraagt om hem de hemel in te prijzen (Ivanka: 'Papa, jouw projecten zijn het meest sexy van allemaal!').    

Het willen koeioneren zit er eveneens al van jongs af aan in. ‘Ga jij nog maar even je cijfertjes checken', bijt hij een vrouwelijk gemeenteraadslid tijdens een televisie-interview toe, wanneer zij zegt twijfels te hebben over het algemeen nut van honderden miljoenen aan belastingvoordeel voor Trump Tower. Een financieel analist die het waagde vraagtekens te zetten bij het nieuw te bouwen Taj Mahal Casino in Atlantic City werd prompt gedagvaard en ontslagen (zelfs al kwamen zijn voorspellingen uit). Gelukkig, zo kennen we onze Donald weer!

Late night show-hosts zoals John Oliver refereerden er eerder ook al aan: ondanks de talrijke, gigantische flops in zijn carrière (Trump Steak iemand?) blijven veel mensen Trump als een sterk merk zien. Het maakte niet uit wat voor een zooitje hij maakte van zowel zijn zakelijke als zijn privéleven, Donald wist er altijd wel een positieve draai aan te geven. Waarom zijn huwelijk met Ivana op de klippen was gelopen? Volgens Trump waren ze uit elkaar gegroeid. Ivana had teveel verantwoordelijkheden in het familiebedrijf gekregen – ze bestierde één van hun drie casino’s in Atlantic City – en daardoor waren ze uiteindelijk meer zakelijke, dan romantische partners geworden. Liz Smith, journaliste bij The New York Daily News, vertelt een ander verhaal. Trump had al twee jaar een affaire met een ander – Ivana was, nu ze drie van zijn kinderen had gebaard, niet zo aantrekkelijk meer. Mevrouw Trump was, begrijpelijkerwijs, not amused.
Het laatste deel van de miniserie gaat dieper in op de politiek en op de drie personen die hem misschien wel net dat extra duwtje richting het Witte Huis gaven. Zoals voormalig worstelaar Jesse ‘The Body’ Ventura, die zich in 1998 met succes kandidaat stelde als nieuwe gouverneur van Minnesota. Ook Ventura was een outsider, zei alles wat er maar in hem opkwam, had een aperte hekel aan de media en voelde zich niet gebonden aan een politieke partij. Hij won. Peter Costanzo bracht Trump in 2009 in aanraking met de wondere wereld van Twitter (Costanzo’s titel in deze serie: ‘introduced Trump to Twitter’), vol adorerende The Apprentice-fans die niet konden wachten tot Donald ook schoon schip zou maken in Washington.     

Trump flirtte al wel langer met het idee om zich kandidaat te stellen voor het presidentschap, maar volgens sommigen kwam het laatste zetje tijdens het Correspondents’ Association Dinner in 2011, waar president Obama maar niet uitgelachen raakte over Trump en zijn 'birther' complottheorie (waarin het Amerikaanse staatsburgerschap van Barack Obama in twijfel werd getrokken). ‘Niemand is blijer dat hij deze geboorteakte-affaire achter zich kan laten dan De Donald. Hij kan zich nu eindelijk druk maken over zaken die er écht toe doen: hebben we de maanlanding in scène gezet? Wat gebeurde er werkelijk in Roswell? En waar zijn Biggie en Tupac?’
Het lachen is ons inmiddels wel vergaan.   
 
 
 
Delen:

Praat mee

onze spelregels.

avatar
0/1500
Bedankt voor je reactie! De redactie controleert of je bericht voldoet aan de spelregels. Het kan even duren voordat het zichtbaar is.

Altijd op de hoogte blijven van het laatste nieuws?

Schrijf je in voor de nieuwsbrief van de Lagarde!