Tribes of Europa S01E01: gekunstelde dystopische thriller

Een van de redenen waarom de Mad Max-reeks werkt, is omdat de uitzinnige kostuums van kostuumontwerper Jenny Beavan perfect passen in de dystopische en dramatische context die filmmaker George Miller creëert. Maar voor verkleedpartijen moet je durf hebben. Scènes vol opsmuk en kitscherige kostuums ogen al snel plichtstatig, humorloos, of memoreren aan andere verkleedpartijen. Precies dat gaat van meet af aan verkeerd in Tribes of Europa. In het Duitse epos, dat zich afspeelt in 2074, presenteren de makers een esthetisch allegaartje dat vooral lachwekkend oogt. Denk aan Game of Thrones meets The Hunger Games, maar dan gemankeerd.

Na decennia van oorlogen na een mysterieuze black-out in 2029 zijn er een aantal stammen overgebleven die het in leren pakjes en met kleurrijke schmink op hun gelaten tegen elkaar opnemen. De toekomst ziet eruit als de middeleeuwen, mensen bevechten elkaar weer met kruisbogen. Hoewel er in Tribes of Europa ook enkele futuristische elementen te bespeuren zijn, zoals een soort hypermoderne ufo. Plekken en plaatsen worden daarentegen weer aangeduid met ouderwetse, Romeinse termen als ‘Refugium’, het toevluchtsoord van een van de stammen. Daar woont ‘Liv of the Origin’ (Henriette Confurius). Dat ze als twee druppels water lijkt op Katniss Everdeen (Jennifer Lawrence) uit The Hunger Games zal geen toeval zijn.

Tegen het einde van de aflevering worden de Origins in een hinderlaag gelokt door een bende die eruitziet als een black metal band, met als voorvrouw een soort kloon van Charlize Theron uit Mad Max. Er zullen vast producers zijn geweest - of liaisons van Netflix, of andere belanghebbenden - die tijdens het creatieve proces hebben gesteld: beter goed geleend dan slecht bedacht. Vandaar dat er ook een scène is waarin een man op z’n sterfbed prevelt dat er ‘iets aan komt’, uit het ‘oosten’. En hij wil graag zijn magische ‘kubus’ terug. Aan gimmicks en heilige artefacten geen gebrek, zoveel is duidelijk.

Het is wél ironisch: televisiemakers uit Duitsland, een land met een rijke middeleeuwse geschiedenis, halen hun inspiratie uit Amerikaanse en Australische sciencefiction. Waarschijnlijk omdat er qua kijkerspubliek ver buiten de Duitse landsgrenzen wordt gemikt, en dat is op zich een goed streven. Maar van goede televisie is hier geenszins sprake. Tribes of Europa is onbedoeld geestig, overdreven grotesk en onnodig knullig. Leren pakken die niet misstaan in Mad Max: Fury Road (2015), óf in een videoclip van Judas Priest, ogen hier ineens gekunsteld. Alsof mensen na een Apocalyps geen vrije kledingkeuze mogen hebben.