Trevor Noah: Son of Patricia: hilarische ongemakkelijkheden

In zijn nieuwe Netflix-special keert komiek en televisiepresentator Trevor Noah onder meer terug naar zijn jeugd. De titel Son of Patricia verwijst naar zijn moeder, die haar zoon in zijn geboorteland Zuid-Afrika al vroeg leerde om te gaan met diepgeworteld racisme: ‘Dat lardeer je met een flinke saus van Jezus, en dan geef je het terug.’ In de derde akte vertelt Noah, zoon van een zwarte moeder en een witte vader, hoe de lessen van zijn moeder hem vandaag de dag nog steeds inspireren. Zijn beginpunt is, hoe kan het ook anders, Donald Trump: ‘Die heeft het over 'shitholes', en ik heb wel eens in een gat gescheten.’

Zo’n poepgrap ontaardt in een minutenlange diarree-monoloog. Waarmee Noah het racisme van Trump vakkundig weet te ontkrachten. De 34-jarige voorman van The Daily Show doet het zonder blikken of blozen: hij is, zoals altijd, een bijzonder charismatische, nederige verschijning. Zijn show heeft hij laten filmen in Los Angeles, waar het verkeer een ramp is (‘Ik ben hier maar even, dus het is net alsof je je ergert aan andermans kind’), maar gelukkig woont en werkt de komiek zelf in New York. Hij begint zijn voorstelling met zijn stelling dat er een Tripadvisor voor zwarte mensen moet komen: ‘We willen andere dingen uit het leven.’

Vrienden van Noah namen hem onlangs mee op een reis naar Bali, waar ze door een gids werden beloofd dat ze het ‘authentieke’ eiland zouden gaan zien. Zodoende kreeg het reisgezelschap het interieur van een woning te zien, die ‘echt bewoond’ wordt door een dorpeling. Noah onderschrijft het verschil van perceptie tussen witte en zwarte mensen. Witte mensen nemen een selfie, zwarte mensen schamen zich dood omdat ze het privévertrek van een onbekend persoon zijn binnengetreden. Sowieso staat Son of Patricia in het teken van het verschil tussen zwart en wit, en Amerikaans versus Zuid-Afrikaans.

Dat begint al met de uitspraak van taal: water (Zuid-Afrikaans) versus wadder (Amerikaans). Noahs onwetendheid, als het taal betreft, levert hem een hoop ongemak op. Bijvoorbeeld in gesprek met de toenmalige president Barack Obama, die hem uitnodigde om op te treden tijdens een feestelijke avond voor zijn hulpen (aides). Noah verstond per abuis aids, en vroeg de commander in chief of hij ziek was. Het is een hilarische anekdote, net als zijn grap over taco’s: ‘De verkoper vroeg me of ik een servetje (napkin) wilde, maar dat betekent in Zuid-Afrika een luier. Dan zegt die verkoper natuurlijk: ‘Wil je een servetje, om de troep een beetje in te dammen?''

Ook bijzonder zijn de passages die Noah spreekt in het Xhosa, de taal van zijn moeder. In Son of Patricia omarmt hij zijn jeugd nadrukkelijk, en het publiek eet uit zijn hand. De sympathie van de grappenmaker is onovertroffen, net als zijn heerlijke slapstick. Ook valt zijn intelligentie op: imitaties en rare stemmetjes worden steevast opgevolgd door super strakke, uiterst welbespraakte zinnen. De kers op de taart is het feit dat Son of Patricia niet uitsluitend een aaneenschakeling van grappen is, maar een uit drie akten opgetrokken performance met ronde grappen. We gaan hopelijk nog veel van de getalenteerde jongeling zien.