Alles over series, tv en film. Vanaf de redactie van de VARAgids.

Trevor Noah: Afraid of the Dark: Revolutionair en geestig

  •  
22-02-2017
  •  
leestijd 2 minuten
  •  
51 keer bekeken
  •  
1606139437
De Zuid-Afrikaanse ster van The Daily Show laveert in Afraid of the Dark uitstekend tussen lichte en donkere humor.
 
Het is alweer anderhalf jaar geleden dat de charmante Zuid-Afrikaanse komiek Trevor Noah werd gepresenteerd als de opvolger van John Stewart bij The Daily Show. Stewarts erfenis – en zijn meesterlijke bijdrage aan het satirische nieuwsprogramma – blijkt groter dan verwacht. Het eerste jaar onder Noah halveren de kijkcijfers. De Amerikaanse presidentsverkiezingen geven hem sinds oktober echter de duw in de rug waar werkgever Comedy Central zo naar smacht. Het geeft Noah de mogelijkheid om Donald Trump op dagelijkse basis te fileren met zijn messcherpe betogen – met hogere kijkcijfers tot gevolg.
Wellicht moest de Zuid-Afrikaan even wennen: hij verhuisde immers van zijn moederland naar New York. Nu hij iets steviger in het zadel zit komt deze Netflix-special – die vooral in het kader staat van immigratieproblematiek, met een vleugje feminisme – op het juiste moment. De hip geklede komiek opent de avond op lichtzinnige wijze met de observaties van een immigrant in Manhattan: ‘Bij jullie worden verkeerslichten echt serieus genomen, bij ons in Afrika zijn ze slechts een suggestie.’ Noah vertelt over de laatste tien jaar. Hoe hij als frequente bezoeker van de Verenigde Staten regelmatig Afro-Amerikanen sprak, die aangaven hoe moeilijk ze het hebben. ‘Mag ik mee naar jouw geliefde Afrika?’ Sinds de inauguratie van Trump krijgt hij hetzelfde verzoek van zijn witte kennissen.
Het zijn dit soort ironische clous waarmee Noah, die laveert tussen het basale en het gewichtige, telkens zijn punt maakt. Daarvoor gaat hij vervolgens verder terug in de geschiedenis, om bijvoorbeeld de oorzaak van Brexit te verklaren. Die ligt in de impact van het kolonialisme. Hij komt met een uiterst geestige grap over hoe India ineens werd ingenomen door Britse kolonisten die op hun beurt verlangden dat de Indiërs zich gingen gedragen als echte Britten. Maar als Indiërs vervolgens naar Engeland willen emigreren dan stuiten ze op allerlei bezwaren. De oorzaak van de huidige immigratiepolitiek is in zijn beleving dan ook terug te leiden naar die historische periode.
Vervolgens koppelt hij de gevolgen van het kolonialisme aan een op het eerste gezicht trivialer onderwerp: Kan Idris Elba de nieuwe James Bond worden? Waarom niet? ‘Omdat hij zwart is.’ Noah probeert met dit soort koddige gevolgtrekkingen evenwel de definitie van de immigrant te herdefiniëren. De angst die ons wordt ingepraat over vreemde mensen, talen, culturen en religies is volstrekt onnodig, ‘reizen helpt tegen onwetendheid.’ Tegen het einde van Afraid of the Dark sijpelt zo geleidelijk door hoe Noah, met zijn kritiek op de gevolgen van het kolonialisme, en zijn feministische inborst, schatplichtig is aan de idealen van de revolutie uit de jaren zestig. Idealen die in deze roerige tijden weer uit de kast moeten worden gehaald.
Trevor Noah: Afraid of the Dark, vanaf 21 februari bij Netflix
Delen:

Praat mee

onze spelregels.

avatar
0/1500
Bedankt voor je reactie! De redactie controleert of je bericht voldoet aan de spelregels. Het kan even duren voordat het zichtbaar is.

Altijd op de hoogte blijven van het laatste nieuws?

Schrijf je in voor de nieuwsbrief van de Lagarde!