The Witcher S02E01-02: zwoel en grotesk

Let op: deze recensie bevat spoilers!

Na de grote veldslag bij Sodden Hill waar de Nilfgaardians (tijdelijk) zijn verslagen reist Geralt of Rivia (Henry Cavill) met z’n protegé Ciri (Freya Allan) af naar Kaer Morhen; een doorgaans veilige plek waar Witchers overwinteren. Maar als de twee daar aankomen, dan ziet Geralt nergens waakhonden en bewakers. Hij vertrouwt het niet en reist met Ciri af naar een nabijgelegen villa van een vriend genaamd Nivellen (Kristofer Hivju uit Game of Thrones ). Geralts kompaan blijkt door een toverspreuk tegenwoordig door het leven te gaan als everzwijn. Dat maakt hem echter niet minder gastvrij, en voor Ciri regelt hij – uiteraard – een warm bad.

Want The Witcher laat zich ook in het tweede seizoen omschrijven als een eigenaardige combinatie van erotiek en actie; van zwoelheid en groteske taferelen. Met een hoofdpersoon die geleidelijk een stuk sympathieker is geworden, nu hij zijn lotsbestemming heeft gevonden: het beschermen – en misschien ook wel opleiden – van Ciri. Tegelijkertijd heeft Tissaia (MyAnna Buring) de Nilfgaardiaanse bevelhebber Cahir (Eamon Farren) gevangen genomen. Ze wil de dood van Yennefer (Anya Chalotra) wreken. Maar Yennefer blijkt springlevend en samen met tovenares Fringilla (Mimî M. Khayisa) te zijn gekidnapt door de elfen. En dan is er nog een bruxa (een vampier) die Geralt moet verslaan.

Geen rust voor de vermoeiden is misschien wel Geralts lijfspreuk. En de eerste twee afleveringen beginnen ook meteen in de hoogste versnelling. The Witcher is opnieuw ambitieuze televisie: de kijker wordt serieus genomen en krijgt een lawine aan informatie – jargon en nieuwe personages – over zich heen. De verhaalwereld die showrunner Lauren Schmidt Hissrich aan het bouwen is, is in dat opzicht nog lang niet af. Maar het fundament staat wel, en een derde seizoen is al aangekondigd. Misschien ook wel terecht: The Witcher is sfeervol en eigenzinnig. Zinderend en zeer ironisch. Het was even wennen, Henry Cavill met een pruik.