The Truth About the Harry Quebert Affair : de donkere kant van McDreamy

Patrick Dempsey keert vijf jaar na zijn afscheid van Grey's Anatomy terug op televisie met een uitstekende miniserie over een schrijver die verdacht wordt van moord. Regisseur Jean-Jacques Annaud maakte er een meeslepende, gelaagde thriller met aangenaam veel plottwists van.

Fans van dokter McDreamy zullen even moeten wennen bij het kijken naar The Truth About the Harry Quebert Affair. Patrick Dempsey maakte een heel weloverwogen keuze met een rol die ver weg blijft van alle romantische komedies en drama's waar de acteur groot mee geworden is. Zijn titelpersonage is een pedante man met duistere kantjes die meer te verbergen heeft dan op het eerste gezicht lijkt.

De Franse regisseur Jean-Jacques Annaud (The Name of the Rose) maakte van de televisiebewerking van het gelijknamige boek van Joël Dicker een bingewatcher, vol aangename plottwists, cliffhangers en tijdssprongen – het verhaal beslaat een periode van dertig jaar. (De 54-jarige Dempsey speelt de oude schrijver met een flinke laag overtuigende make-up, waarvoor hij elke dag zes uur in de grime moest zitten.)

De kijker wordt meegevoerd in het verhaal aan de hand van Marcus Goldman (Ben Schnetzer), een protégé van Quebert die gelooft in de onschuld van zijn oude literatuurprofessor en op onderzoek uitgaat. Zoals de meeste dorpjes in dit soort series blijkt ook dit kustplaatsje in Maine op Twin Peaks-achtige wijze bol te staan van de geheimen, verborgen agenda's en onverwerkte trauma's. De schitterende shots waar Annaud zijn pageturner in giet, zouden niet misstaan op een groot bioscoopdoek (waar tot nu toe al het werk van de filmer te zien was).

De #MeToo-discussie geeft het verhaal over verboden affaires een pijnlijk actueel tintje en confronteert de kijker met eigen vooroordelen en dilemma's over dit onderwerp. Een andere interessante rode draad is het thema roem, dat als een rode draad door het verhaal heenloopt. Goldman is in eerste instantie jaloers op zijn grote voorbeeld, maar zet steeds meer vraagtekens bij de behoefte aan net zo'n groot succes als zijn voorbeeld.