The Tick S02E01-02: sitcom met superkrachten

Tegen het einde van het vorige seizoen dreigde – zoals betaamt in superheldenepen – het einde van de wereld. Maar godzijdank werd The Terror (Jackie Earle Haley) verslagen en bevroren. In het tweede seizoen van The Tick blijkt de genadeloze kwelgeest te zijn getransporteerd naar de gefictionaliseerde superrechtbank in Den Haag, waar een motie is ingediend om hem weer te ontdooien – dat is wel zo humaan, zo wordt geopperd. En Arthur (Griffin Newman) en zijn vergeetachtige blauwe mentor The Tick (Peter Serafinowicz)? Die ‘volgen het pad van de superheld’. Dat wil zeggen: er zal vast wel weer een nieuwe bad guy aan de horizon verschijnen.

Dat klopt: zijn naam luidt Lobstercules. (Een antagonist die eruitziet als een kreeft, met een voorliefde voor bankovervallen.)

Vorig seizoen besloot een officier van AEGIS (de geheime dienst die contacten onderhoudt met superhelden) dat ‘The Flag Five’ weer moesten worden geformeerd. Het superheldenbondgenootschap werd vijftien jaar eerder ontbonden, na een terreuraanslag van The Terror. In het nieuwe seizoen mogen The Tick en Arthur tests afleggen om te bepalen of ze geschikt zijn voor een ‘superheldencertificaat’. Want AEGIS is, boven alles, een ontzaglijk bureaucratisch instituut. Dat het duo zich al heeft bewezen wordt door de esoterische overheidsorganisatie buiten beschouwing gelaten.

En dan moeten we niet vergeten dat The Tick lijdt aan geheugenverlies en dat we – evenals AEGIS – eigenlijk niets weten van de blauwe dwaas. Misschien leren we hem dit seizoen iets beter kennen, zeker omdat Arthur van AEGIS de opdracht krijgt om zijn kameraad nauwlettend in de gaten te houden – maar spioneren mogen we het niet noemen.

Onderwijl ontdekt Arthurs grote zus Dot (Valorie Curry) dat ze ook over een bijzondere gave beschikt: ze kan de toekomst zien. Haar vriendje Overkill (Scott Speiser) – met cyberkinetische ogen en een futuristisch pak – baalt ervan dat hij van The Tick niet meer mag moorden: ‘Dat kan je me niet zomaar afpakken. Dan is het over, man.’ Waarop The Tick prompt pareert: ‘Hé, Overman!’ Laten we immers niet vergeten dat de superheldenserie ook vooral een parodie is op het superheldengenre; een genre dat sowieso veel te serieus wordt genomen.

The Tick is in dat opzicht het broodnodige tegengif voor al die bombastische series en films van Marvel en DC. Het maakt in tegenstelling tot in The Avengers niet echt uit wat er op het spel staat; zolang er maar over gegrapt kan worden. Arthur is in dat opzicht een jeugdige Seinfeld, maar dan met een pak dat hem buitenmenselijke mogelijkheden biedt. En The Tick is in dat opzicht niets meer en niets minder dan een sitcom met superkrachten.