The Secret Society of Second-Born Royals: clichématig en stroperige spanning

Disney’s prille streamingplatform Disney+ behaalt wisselend succes met origineel materiaal. Waar projecten zoals The Mandalorian en Black is King het publiek wisten te vinden, bevat de koker van het mediabedrijf ook minder geslaagde films en series – zie bijvoorbeeld Artemis Fowl. De Disney-film The Secret Society of Second-Born Royals gaat ten onder aan lage productiewaarden en matige plotelementen.

Op het eerste gezicht lijkt het uitgangspunt van The Secret Society of Second-Born Royals een slimme adaptatie van het eeuwenoude Disney-prinsessenverhaal, door een superheld-oorsprongsverhaal te creëren met toevallig een prinses in de hoofdrol. Een Disney-versie van X-Men , dus.

Sam (Peyton Elizabeth Lee), de dochter van weduwe koningin-moeder Catherine (Elodie Yung), is de tweede in rij voor de kroon van Illyria, een fictief Europees land. De tiener heeft echter geen interesse in koninklijke plichten en wordt door haar moeder weggestuurd naar een zomerschool. Het blijkt dat de school een plek is waar koningskinderen – nou ja, degenen tweede in de rij voor de kroon – hun bovennatuurlijke talenten ontwikkelen die in hun pubertijd naar boven komen. Binnen de schoolmuren worden ze onderwezen door professor Marrow (Skylar Astin), zodat ze hun gaven kunnen inzetten om de wereld te redden.

Regisseur Anna Mastro ( Jane the Virgin en Marvel’s Runaways ) levert samen met scenaristen Alex Litvak (The Three Musketeers) en Andrew Green (Hannah Montana) een rommelig en ongeïnspireerd eindproduct af. De dialogen zijn voorspelbaar: ‘We hebben iets dat hij niet heeft… We zijn een team!’ Naast het feit dat de personages zowel superheld, prins of prinses, én geheim agent zijn, blijven ze veelal hangen in clichés. Sam is uiteraard de leider en haar nieuwe vriendengroep wordt aangevuld door de vrolijke January (Isabella Blake-Thomas), de eigenwijze Tuma (Niles Fitch), de sociaal onbeholpen Matteo (Faly Rakotohavana) en de onnozele Roxana (Olivia Deeble).

Enkele plotelementen zijn van mijlenver te zien. Het plotpunt rondom de schurk (Greg Bryk) is een van de belangrijkste plotpunten die schuurt. Het personage en omringende verhaal is slecht geconstrueerd en zijn behandeling wordt licht en haastig uitgelegd, uitgewerkt en opgelost.

Het is overduidelijk dat de makers niet hebben afgebakend wie nu daadwerkelijk de doelgroep is, en hoe ze hen het beste kunnen bereiken. Dit wordt versterkt door het feit dat de film is geproduceerd door Disney Channel, dat een ontzettend jong publiek bedient. Het is jammer omdat enkele plotpunten uit het verhaal wel een boeiende film hadden kunnen opleveren, in combinatie met een groter budget – de CGI en enkele visuele beelden zijn bedroevend te noemen.

The Secret Society of Second-Born Royals is een zoete maar ondermaatse toevoeging aan de Disney+-catalogus.