The Photographer: Murder in Pinamar: relevant en pijnlijk

Soms is een zaak die een land nog steeds in zijn greep houdt alleen al genoeg reden om een film te maken. Het Argentijnse  The Photographer: Murder in Pinamar draait om zo’n zaak. De nieuwsfotograaf José Luis Cabezas wordt op 25 januari 1997 vermoord. Documentairemaker Alejandro Hartmann legt nog eens het vergrootglas op deze tragedie en linkt Cabezas’ dood aan de corrupte politiek van toen, die eigenlijk – dat fluistert de film ook – weerklinkt in het heden. En de moord op Cabezas was geen incident: in de jaren 90 ondergingen andere journalisten voor hem hetzelfde lot.

Tegen de tijd dat het nieuws van Cabezas’ moord bekend wordt, is het Argentijnse volk ziedend. Ook dat wordt in de film treffend verbeeld: men eist gerechtigheid. De vraag wie de fotograaf vermoordde wordt in de film eveneens beantwoord: Cabezas is in de Argentijnse zomer van ’97 op een feestje in de jetsetplaats Pinamar wanneer hij een foto neemt van zakenman Alfredo Yabrán, die op de voorpagina van het tijdschrift verschijnt waarvoor de nieuwsfotograaf werkt – omdat Yabrán ook wordt verdacht van mensenhandel en fraude. Maar wat Cabezas niet weet is dat de zakenman tot die tijd nog nooit is gefotografeerd.

Oftewel: de fotograaf ontmaskert hem min of meer. Dus neemt de zakenman wraak. Dat is de zaak in een notendop, maar er is meer. Zo zijn er de handlangers die Yabrán inhuurt die het vuile werk moeten opknappen, en nog saillanter: de rijkaard heeft een innige band met de Argentijnse president Carlos Menem. De zaak Cabezas betekent – voor even, voor even – het einde van Menems presidentschap als hij in 1999 niet wordt herkozen (later verschijnt hij toch weer in de politiek). Maar het feit dat veel van Yabráns handlangers – de zakenman werd zelf nooit veroordeeld en in 1998 dood gevonden in zijn villa met een kogelgat in zijn schedel – alweer vrij rondlopen spreekt boekdelen.

The Photographer: Murder in Pinamar draait ook vooral om de problemen van nu. De journalistiek die in het gedrang komt en de corruptie die zich maar moeilijk laat bestrijden. Hartmann brengt in die zin een pijnlijk thema voor het voetlicht in een aardig gelukte documentaire.