The Gift S02E01: strooien met rekwisieten

Het eerste seizoen van The Gift eindigde met een cliffhanger. Atiye (Beren Saat) kwam nadat ze was gevlucht uit gevangenschap terecht in een soort ‘ The Upside Down ’. Een wereld op z’n kop. In de eerste aflevering van het tweede seizoen zien we haar struinen door een woud, met een bebloede witte jurk, terwijl op de achtergrond een huilende baby klinkt. Waarop wordt teruggeschakeld naar een dag eerder, wanneer Atiye, in de parallelle wereld waarin ze zich bevindt, er geleidelijk achter komt dat iedereen die ze kende hier een andere rol speelt. Zo is Cansu (Melisa Senolsun) nu Elif: de uitbaatster van het atelier waar Atiye als assistent wordt aangenomen.

Terwijl het eerste seizoen al nauwelijks antwoorden gaf op alle mysteries die werden opgeworpen, lijken de makers hiermee in het tweede deel nog een stap verder te gaan. Zo is er in de wereld een daling van het aantal geboorten geconstateerd, omdat zwangere vrouwen en masse sterven. Het is net alsof Total Recall (verlies van geheugen, niemand kent je zogenaamd) hier wordt vermengd met Children of Men. En dan zijn er de rekwisieten waar naarstig mee wordt gestrooid: amulet hier, amulet daar. Symbolen die een magnetische betekenis zouden hebben. Visioenen en kristallen. Telkens vraag je je af: zijn dit afleidingsmanoeuvres? Waardoor het kijken een vermoeiende exercitie wordt.

Wie The Protector volgt – van min of meer dezelfde makers als The Gift – heeft het allemaal al gezien. Incluis het tamelijk vermoeiende melodrama wat in beide series soms de boventoon voert. In dat opzicht is het tweede seizoen van The Gift meer van hetzelfde. Ja, Atiye heeft het – net als Hakan in The Protector – in zich om de wereld te redden van haar ondergang. Maar nu moet ze alleen nog eventjes – zo wordt het voortdurend gebracht – uitvogelen hoe en wat. Dat blijkt toch iets meer moeite te kosten dan aanvankelijk is voorgespiegeld.