The Day of the Lord: routineus maar grof exorcisme

Een claustrofobisch moment: in een krappe politiebus zit een priester geketend vast. De camera vliegt recht omhoog terwijl de bus – met het perfecte nummer 666 – steeds sneller over een weg rijdt. Een kruispunt komt in het zicht, en tezamen vormt het een omgekeerd (petrus)kruis. Een voorbode voor het aankomende onheil!

De alcoholische priester Menendez (Juli Fàbregas) wordt bezwaard door zijn eigen zonden en heeft niet langer vertrouwen in de Heer. Dat wil zeggen, tot een oude vriend Sebastián (Hector Illanes) weer bij hem aanklopt, en hem smeekt om hem te helpen met zijn ogenschijnlijk door demonenkrachten bezeten zeventienjarige dochter, Raquel (Ximena Romo). 'Wat ik met je dochter moet doen, zal me kapotmaken', briest Menendez. Hoewel het een kans lijkt voor de priester om zijn vorige zonden te compenseren, wordt hij weer teruggetrokken naar de duisternis die hij probeerde te ontsnappen.

Regisseur Santiago Alvardo Illari toont in de Mexicaanse horror The Day of the Lord (originele titel: Menendez Parte 1: El día del Senor) aanlokkelijke beelden, waarin een gestoorde priester twee pijptangen omhooghoudt als een kruis om een demon af te weren. Maar op enkele goed geframede beelden na blijft de speelfilm een allegaartje van clichés. Van de bedenkelijke scènes met een schaars gekleed tienermeisje (de actrice is overigens 30 jaar oud) die vastgebonden aan een stoel wordt geslagen met diverse werktuigen; tot de enigszins opmerkelijke dialogen die weinig toevoegen, zoals 'ik zal bezig zijn met het straffen van Satan' en 'het lijkt erop dat ze je niet leren hoe je knopen moet leggen in de hel?'. Oké.

In het scenario van Illari en Ramón Salas is de priester een man die zijn eigen middelen en geloofsovertuiging vreest. Menedez is constant in gevecht met het verleden en zijn donkere, vertroebelde geest. Het roept vragen op zonder bevredigende antwoorden. Een pluspunt is dat de scenaristen twijfel zaaien rond Raquel. Martelen ze een onschuldige zeventienjarige of is ze nu echt duivels?

Welbekende elementen uit het horrorgenre kunnen tezamen toch bijdragen aan een onderhoudende speelfilm. De Mexicaanse horror The Day of the Lord weet geen verfrissende draai te geven aan het bestaande materiaal, en bijt zich vast in clichés rond de duisternis.