The 100 S06E13: een passend einde en een nieuw begin

Giftige lucht, religieuze fanatici, en de onzichtbare krachten van de anomalie. In het zesde seizoen van The 100 kwam de overlevingskans van de bemanning telkens neer op Monty’s advies: ‘Doe het beter.’ Het was voor Clarke, Bellamy, Octavia, Murphy en de anderen een constante worsteling om zich aan Monty’s woorden te houden. Hoe houd je vast aan je instinct, maar weet je tegelijkertijd je menselijkheid te behouden?

In de seizoensfinale zijn er twee verhaallijnen die grotendeels de losse eindjes aan elkaar knopen: Clarke probeert Madi en consorten te redden in de ruimte, en op de grond zit de rest van de bemanning in een lastig parket terwijl ze proberen te ontsnappen aan de moorddadige trance waarin de bewoners van Sanctum zich bevinden. Hoewel er sprake is van actie, komt toch duidelijk in het plot naar voren dat maker en scenarist Jason Rothenberg zich richt op menselijke relaties in alle verschillende vormen. De aflevering is besprenkeld met kleine emotionele momenten – het moment dat Clarke afscheid moet nemen van Abby steekt er boven uit.

Wat betekent het om goed te zijn? In de finale is er geen eenduidig antwoord op de vraag die de bemanning achtervolgt. Octavia's reis dit seizoen was gericht op persoonlijke verlossing, en in de finale keert ze terug naar de 'goede' kant. Ze is bereid om af te zien van bloedvergieten, wat ertoe leidt dat Bellamy eindelijk zijn zus weer volledig kan omarmen.

Rothenberg is niet subtiel wanneer hij het belangrijkste thema laat doorschemeren in de verscheidene subplots. Het is wat kort door de bocht, maar uiteindelijk kom je toch weer terug bij de kern van het menselijke bestaan: liefde overwint alles. Clarkes liefde voor Madi kwam eerder al naar voren, en hier triomfeert hun sterke band.

Het is allemaal de opzet voor het zevende en laatste seizoen. De finale gaf antwoorden, maar werpt tevens meer vragen op. Vragen rondom het mysterie dat verweven is met Octavia, Hope en het fenomeen van de anomalie. De Sheidheda die mogelijk is geüpload naar de Eligius, de mogelijke gevolgen van het aanpassingsprotocol van Jordan, en natuurlijk altijd de optie dat er meer planeten zijn met vergelijkbare beschavingen.

Hoewel het afgelopen seizoen van The 100 vermakelijk was, schemert het al enkele seizoenen door de creatieve verhalen heen: de koek raakt op. De scenaristen proberen diepgang te creëren met dezelfde thema’s, maar de framing en verscheidene plotlijnen komen overbodig over. Wellicht kan onze geliefde bemanning het in het zevende seizoen het dan echt ‘beter doen’.