The 100 S06E05: wisselende allianties

In de populaire cultuur wordt onsterfelijkheid vereenzelvigd met eenzaamheid. De ‘gelukkige’ heeft immers zijn vrienden en familie overleefd. Dit gaat niet op in Sanctum.

De rode draad in de aflevering: moreel conflict. Het is inmiddels duidelijk dat de Primes hun geheugen op harde schijven opslaan, en dan na jaren uploaden naar Nachtbloed-hosts. Ze blijven onsterfelijk doordat ze gezinnen overtuigen om zichzelf op te offeren voor een god. De Primes zijn de onsterfelijken die niet eenzaam zijn, en bereid zijn om het leven van anderen ervoor te nemen. Het is een brutale en manipulatieve praktijk.

Josephine heeft geen seconde spijt van het overnemen van Clarkes lichaam. Ze heeft andere dingen aan haar hoofd: wraak nemen op haar beste vriendin Kaylee, en infiltreren bij de bemanning om te achterhalen wie nog meer een Nachtbloed is om als mogelijke host te gebruiken. Ondertussen zetten Diyoza en Octavia hun jacht op Gabriël voort, waardoor hun schijnbaar vijandige relatie verdiept.

Van psychose inducerende eclipsen, de lokale bevolking die een manier bedenkt voor onsterfelijkheid, tot plotselinge tijdelijke vurige uitbarstingen; na de openbaring van de vorige aflevering zakt het tempo hier een beetje in, maar maken we wel sprongen met verscheidene verhaalpunten. Zo zie je enkele hints naar de oorsprong van Gabriël. Het duurde 25 jaar - en vele proefpersonen (ofwel kinderen) - voordat Gabriël (de originele dokter) en Russell (de originele oprichter uit de eerste aflevering die iedereen onder de eerste rode zon had gedood) de juiste AI hadden ontwikkeld om de Primes te laten herleven. De technologie dateert dus van een tijd vóór de Vlam.

Scenarist Georgia Lee kiest er in de aflevering voor om de vernuftigheid van de personages te onderdrukken om de mechanismen van het plot te laten werken, wat soms nodig is, maar soms lichtelijk irritant kan werken. Dit valt op rondom de vreemde reacties van 'Clarke'.  Eliza Taylor heeft overduidelijk plezier met het spelen van Josephine. Ze is vals, vlotgebekt en voelt zich aangetrokken tot Murphy, die ze een verleidelijk voorstel geeft dat kan leiden tot wisselende allianties. Toch heeft ze te veel hooi op haar vork genomen. Als Clarke stemt ze in met Madi’s verzoek om naar school te gaan, haar moeder ziet haar schrijven met haar rechterhand, Murphy spreekt ze aan met John, en ga zo maar door. Er zijn verschillende rode vlaggen, maar niemand merkt daadwerkelijk iets van de eigenaardigheden van haar acties, en dat is opmerkelijk.

Josephines geheim zal niet lang meer verborgen blijven. De vraag komt dan op: wat zal de bemanning doen, en welke kant kiezen ze?