Taj Mahal 1989 S01E01: filosofische bespiegelingen

Taj Mahal 1989 is gesitueerd in Malihabad, een onbeduidende gemeenschap nabij een van de grote wereldwonderen waar de titel naar verwijst. Rashmi (Anshul Chauhan) is een studente die verliefd aan het raken is op Dharam (Paras Priyadarshan). De komedie is een dwarsdoorsnede van een vrijzinnige Indiase gemeenschap, waarin vrijuit wordt gediscussieerd over filosofie en wetenschap. Personages – de professor, de moeder, het kind – richten zich bij tijd en wijle tot de camera voor een kleine redevoering. Ze hebben iets te melden over het leven, auteur Kurt Vonnegut of antizweet medicatie.

De Netflix-serie geeft een beeld van India dat enigszins afwijkt van wat we kennen – en ja, India is een groot land, en dat dien je dientengevolge ook niet over een kam te scheren. Niettemin zien we in Taj Mahal minder overheidsbemoeienis, en minder beperkingen voor vrouwen. Misschien ligt dit aan het tijdsbeeld? In 1989 was alles nog pais en vree in Malihabad? Of is dat vandaag de dag nog steeds het geval? Een zoektocht op internet levert vrij weinig op. Dat is spijtig: soms zou je iets meer context willen bij niet-westerse televisieseries. Dat is misschien ook wel een van de redenen om een serie als Taj Mahal te gaan kijken. Uit pure nieuwsgierigheid naar de ander, in een immer globaliserende mensenmaatschappij.

Taj Mahal 1989 is bij lange na geen meesterwerk. De zoetsappige muziek en de speelse animaties in beeld voelen een tikkeltje infantiel. Dat heeft het drama helemaal niet nodig. Evenals de ietwat oppervlakkige dynamiek tussen de kleinere personages, die vaak slechts dienen om de plot voort te stuwen. Maar het valt wel te benieuwen wat na Taj Mahal 1989 de nieuwe stap zal zijn op het gebied van Indiaas drama. Dit smaakt naar meer.