Somebody: spannende thriller

Elk nadeel heb z’n voordeel, zei Johan Cruijff ooit. Dat geldt ook voor veel Zuid-Koreaanse drama’s: ze zijn uitgesponnen, maar soms kan dat helpen in het zetten van een mysterieuze toon. In Somebody neemt showrunner Han Ji-wan uitgebreid de tijd om zijn hoofdpersonage te introduceren: Sum (Kang Hae-Lim) heeft Asperger en vindt het moeilijk om met mensen te communiceren. Van jongs af aan cultiveert ze een interesse in computerprogrammeren. Het duurt dan ook niet lang voordat ze een chat-app ontwikkelt die via een algoritme ook nog eens antwoorden geeft op belangwekkende vragen als: wat eten we vandaag? (Dan verschijnen prompt een lijst met goede restaurants in beeld.)

Jaren later werkt de Zuid-Koreaanse nog steeds als programmeur. Ze begint op een dag te chatten met een mysterieus persoon die haar lijkt te stalken. Althans, wanneer ze op straat een stervende kat treft – in een akelige scène – die even later wordt doodgereden, dan appt hij haar informatie die erop duidt dat hij in de buurt is. Wat volgt is een gestileerde, Hitchockiaanse thriller waarin eigenlijk op enkele sleutelmomenten na weinig gebeurt. Zoals gezegd: Ji-wan tart de kijker bij vlagen. Met sluimerende scènes die worden versterkt door esoterische muziek.

De boodschap in Somebody is misschien wel dat we in het tijdperk van sociale media misschien niet iemand, maar meerdere personen kunnen zijn – en dat dit ernstige implicaties kan hebben. In de Zuid-Koreaanse serie manifesteert zich namelijk een moordenaar die de app gebruikt als instrument voor een macaber spel. En Somebody maakt je daar vervolgens op spannende wijze deelgenoot van.