Social Distance S01E01-02: deprimerende bedoening

En toen maakte fysiek contact dankzij de coronapandemie ineens plaats voor zoomconferenties, -borrels en -herdenkingsdiensten. Alles ging digitaal en de camera op je computer, telefoon of iPad bepaalde waar je naar kon en mocht kijken. De bewegingsvrijheid van je ogen ging ineens verloren. Het was niet bepaald vermakelijk; het was tamelijk saai. Scenaristen Jenji Kohan ( Orange Is the New Black ) en Blake McCormick nemen deze hedendaagse misantropie als uitgangspunt voor hun nieuwe anthologieserie Social Distance. Het is een tragikomedie: ondanks de ellende proberen de hoofdpersonen er toch wat van te maken. Dat kijkt erg moeilijk weg.

Want wie gaat er voor zijn of haar vermaak kijken naar een (gefictionaliseerde) kapper (gespeeld door Mike ‘ Luke Cage ’ Colter) die al enige tijd in zelfisolatie leeft en tot overmaat van ramp net single is geworden? Daar bovenop is de hoofdpersoon ook nog eens een alcoholist die 118 dagen droogstaat. Virtueel feesten met je vrienden die wel een biertje uit de koelkast trekken levert dus problemen – of in ieder geval prangende vragen – op. Gelukkig kan je je, als je in een zwart gat zit, wel makkelijk wenden tot je online ervaringsgenoten. Dat dan weer wel.

Maar vrolijk is Social Distance niet, ondanks de grapjes tussendoor. Zoals in de tweede aflevering waarin een personage gespeeld door Oscar Nuñez (bekend als Oscar Martinez uit The Office) met het nodige geduld de herdenkingsdienst voor zijn recent overleden vader probeert te leiden. Dat gaat moeilijk, omdat de afstand tussen de virtuele gasten niet kan voorkomen dat familieleden allerlei nonsens uitspuwen. Natuurlijk wordt er gegrapt om de sfeer te verlichten, maar de vraag is hoeveel humor je daar tegenaan moet gooien zodat het ook een werkelijk effect sorteert. Want Social Distance blijft uiterst deprimerend, misschien wel het tegenoverstelde van waar we in deze tijd naar verlangen.