Selena: The Series S01: reduceert het icoon tot bijrol

Selena Quintanilla-Pérez wordt 25 jaar na haar dood nog steeds gezien als de ‘koningin van Tejano-muziek’. De Mexicaans-Amerikaanse zangeres behoort tot de meest invloedrijke Latijns-Amerikaanse artiesten ooit. In haar tijd was er nooit eerder iemand zoals zij op MTV. Sterren als Jennifer Lopez, Selena Gomez, Drake, Beyoncé en Kim Kardashian zijn fan. Ze heeft in haar korte leven geholpen de markt – en populariteit – van Latin-muziek te definiëren. Ze was enorm charismatisch en getalenteerd, en heeft miljoenen fans wereldwijd geïnspireerd met haar dromen. In 1995 werd zij ongeveer twee weken voor haar vierentwintigste verjaardag vermoord. In 1997 verscheen de biografische film Selena met Jennifer Lopez in de hoofdrol, welke Lopez’ carrière startte.

Nu, 23 jaar na de film, brengt Netflix Selena: The Series uit. De serie werd met toestemming van de familie van Selena gemaakt en haar zus Suzette (in de serie gespeeld door Noemi Gonzalez) treedt aan als uitvoerend producent. Hiromi Kamata regisseerde de serie.

De serie Selena maakt Selena helaas tot een personage dat bijna fungeert als bijrol in het verhaal. De eerste negen afleveringen van de serie vertellen hoe Selena van zingen in het restaurant van haar ouders als klein meisje tot het verkrijgen van supersterrenstatus is gekomen. Maar het draait meer om het leven van het gezin Quintanilla – en dan vooral het leven in de tourbus en de optredens in de jaren 80 en de vroege jaren 90. Het laat zien hoe de hele familie heeft geholpen om Selena tot een ster te maken, met name haar vader Abraham (Ricardo Chavira; Desperate Housewives) en broer A.B. (Gabriel Chavarria).

Hoe Selena (Madison Tayler Baez als de jonge Selena en Christian Serratos uit The Walking Dead als de tiener en de volwassen Selena) dit zelf allemaal ervaart blijft oppervlakkig. Serratos belichaamt Selena met hart en ziel en het is daarom ook jammer dat haar personage door de makers wordt gereduceerd tot iemand die zingt, van mode houdt en tiener is. Maar wat haar drijft en waar haar passie voor mode vandaan komt, blijft onbeantwoord. De makers en Netflix missen hiermee de kans om van Selena een mens te maken en dieper in te gaan op obstakels en tegenslagen die zij heeft moeten ervaren als iemand die bijvoorbeeld nog geen Spaans sprak en niet naar school ging vanwege het touren. Als er al iets is wordt het vluchtig ‘opgelost’, in plaats van dat men dieper ingaat op het waarom. Het wordt vooral duidelijk hoe Selena als dochter en zus was.

Selena: The Series biedt in ieder geval wel nostalgie en introduceert een nieuwe generatie aan haar muziek (Serratos playbackt tijdens de optredens). Hopelijk geeft het tweede deel meer diepgang aan Selena als persoon.