Q-Force S01: geanimeerde queer spionnenkomedie

De geanimeerde komedieserie Q-Force werd voor het grootste gedeelte gemaakt door queer mensen en doet iets nieuws: het geeft ons een queer spionnenteam. Helaas bevat het ook veel achterhaalde pop-culturele referenties, stereotypes en een trage start, waardoor je je afvraagt voor welke generatie de serie gemaakt is. Zo zijn er verwijzingen naar Ally McBeal, de Sex and the City dvd-box, Brokeback Mountain en The Princess Diaries. Die laatste titel is de inspiratie voor zo ongeveer het hele tweede gedeelte van de serie.

Steve ‘Mary’ Maryweather (Sean Hayes van Will & Grace) mocht in 2011 de Valedictorian speech houden van zijn jaar. Hij koos ervoor om het moment te grijpen en iedereen te vertellen dat hij homo is. Dit werd niet gewaardeerd, waardoor hij gebonjourd werd naar West-Hollywood (WeHo). Daar heeft hij een team samengesteld van een drietal andere misfits. Vanuit een geheime kamer in zijn huis wachten ze inmiddels al tien jaar op een missie in het veld. Totdat hij besluit om niet langer te wachten, maar te laten zien wat ze kunnen.

Het team bestaat uit hacker en computerexpert Stat (Patti Harrison), vermommingexpert Twink (Matt Rogers), en gadgetgenie Deb (Wanda Sykes). Ze ontdekken dat er een uraniumdeal gaande is en ze krijgen zowaar toestemming om de missie uit te voeren voor het fictieve American Intelligence Agency (AIA). Wel wordt agent Buck (David Harbour; Stranger Things) – een masochistische heteroseksuele man die een kantoor wil waarin hij zijn eigen scheten kan ruiken – meegestuurd om op ze te letten. Ook krijgen ze hulp van V (Laurie Metcalf). De aanwijzingen leiden het viertal naar Europa. Naar Gyenorvya om precies te zijn – vast een woordspeling op het soort fictieve Europese land waar menig Netflix-kerstfilm – en natuurlijk The Princess Diaries – zich afspeelt. Daar wordt Europevision gehouden en de liedjes die de deelnemers zingen zijn codes voor wat elk land op de markt heeft.

Het probleem is niet zozeer dat het een trage start heeft - dat mag best met een komedieserie - maar dat het alleen bij vlagen grappig is en dat die grappen verouderd en oppverlakkig voelen. Wel zijn de stemacteurs overtuigend en laat het zien hoe de queer helden voor elkaar opkomen.