Passport to Freedom S01E01: gekunsteld en ongeïnspireerd

Foto credits: Sony Pictures

Waarom moet Adolf Hitler altijd acte de présence geven in historische drama’s over de Tweede Wereldoorlog? De führer verschijnt ook in Passport to Freedom even ten tonele, alsof de makers willen zeggen: kijk, daar is hij, en het is menens. Dat de acteur die hem vertolkt niet eens erg op hem lijkt, maakt deze onnodige cameo alleen nog maar onverteerbaarder. Sowieso moet Passport to Freedom het niet erg hebben van tact. Bijna elk shot is bezaaid met nazisymbolen. De Portugese serie is een onmiskenbaar voorbeeld van hoe een dramatisering – het vertalen van een waargebeurd verhaal naar een film of televisieserie – niet moet.

Het achtluik draait om Aracy de Carvalho (Sophie Charlotte): een Braziliaanse die in het midden van de jaren 30 van de vorige eeuw een baan krijgt aangeboden op het consulaat van haar land in Hamburg. Daar ontpopt ze zich gaandeweg als een heldin, door joodse landgenoten stiekem visums te verstrekken – de toenmalige Braziliaanse dictator Gétulio Vargas was een bondgenoot van de nazi’s en stond dit niet toe - door hun religieuze afkomst niet te vermelden op de papieren. Zodoende hielp Carvalho – bijgestaan door de assistent-consul João Guimarães (in de serie gespeeld door Rodrigo Lombardi) - talloze mensen.

Dat is zonder twijfel een legitieme reden voor een televisieserie. Maar showrunner Mário Teixera benadert het onderwerp geenszins op unieke wijze. Nazi’s zijn weer eens verworden tot machinale cartoons; decors ogen net iets te perfect; de pruik die Charlotte draagt is een paar tonen té zwart. Passport to Freedom is gekunsteld en ongeïnspireerd. Ogenschijnlijk gemaakt op de automatische piloot, en die leidt je niet altijd naar waar je naartoe wilt.