Paradise PD S01E01: choqueren met pretentieloze, hilarische grappen

Scenarist, acteur en komiek Roger Black, ook wel bekend van zijn alter ego Yucko the Clown, vertelde in 2015 in The Howard Stern Show hoe hij in zak in as zat, nadat zijn geesteskindje Brickleberry na drie seizoenen door Comedy Central van de buis werd gehaald. De animatieserie, die hij bedacht met Waco O’Guin, was een onbetwiste vreemde eend in de bijt: Brickleberry werd door menigeen omschreven als flauw, vulgair en puberaal. Maar ook als grenzeloos, innovatief en geestig. Schoonheid is in het oog van de toeschouwer, en dat geldt ook voor Paradise PD.

O’Guin en Black hebben opnieuw een bijzonder provocerende serie gemaakt, die de één zal betitelen als vunzig, en de ander als geniaal. Wie twijfelt zal genoeg hebben aan de openingsscène van de eerste aflevering. De jonge Kevin Crawford (David Herman, bekend van Futurama en Bob’s Burgers ) wil later een politieagent worden, net als zijn vader politiechef Randall (Tom Kenny, de stem van SpongeBob), die hem alvast de kneepjes van het vak leert. We zien hoe vaderlief een arrestatie uitvoert: ‘Ik schop mijn laars zo diep in je kont dat…’ Er wordt geschakeld naar Kevin, die in z’n slaapkamer een knuffeldier molesteert. ‘.... je een maand lang schoenveters zal schijten, jij naar groene poep stinkende klootzak.’

De bovenstaande scène is Paradise PD in een notendop. Niets is te uitzinnig of te flauw. Het mag zelfs nog een tandje smeriger. De jonge Kevin onderbreekt vader en moeder tijdens een vrijpartij en laat zien dat hij een pistool in zijn handen heeft: ‘Kijk papa, ik ben een echte diender.’ Het wapen gaat per abuis af – is dit een veeg uit de pan naar wapenbezit in Amerika? – en papa wordt tweemaal geraakt in zijn testikels. Dan volgt een flashforward: dertien jaar later heeft Kevin nog steeds de ambitie om agent te worden, maar zijn vader raad het hem af en begint aan een klaagzang: ‘Ik ben een gescheiden man zonder ballen, en ik gebruik testosteron patches zodat mijn snor er niet afvalt.’

Niettemin komt Kevin na ingrijpen van moederlief Karen (Grey Griffin), de burgemeester van het onbeduidende dorpje Paradise, tóch terecht op het politiebureau. Daar wordt hij gekscherend de testikelscherpschutter genoemd. Op de burelen treft hij de aan cocaïne verslaafde speurhond Bullet (Kyle Kinane) en de doortastende agente Gina (Sarah Chalke uit Scrubs). De laatstgenoemde valt een corpulente collega voortdurend lastig door aan zijn ‘mannentieten’ en ‘misthoorn’ te zitten. En dan is er nog een rol weggelegd voor Cedric Yarbrough (BoJack Horseman) als collega-agent. Showrunners Black en O’Guin vertolken zelf als vanouds ook veel van de personages.

In Paradise PD weet het duo het aantal foute grappen per minuut uit Brickleberry moeiteloos te overtreffen, ook dankzij een trits aan absurde personages en gebeurtenissen: er is een dakloze agent die bommen mag ontmantelen en die luchtverfrissers op z’n uniform draagt, en een racistische en bejaarde collega die telkens zijn zwarte collega aanhoudt. Er zijn hallucinerende honden, winkels van waaruit crystal meth wordt verhandeld en hillbillies die musicalnummers zingen. Het is een smakeloze kakafonie, maar juist daarom welkom bij Netflix. Black en O’Guin doen wat Matt Groening pretendeert met Disenchantment : het publiek choqueren met pretentieloze, hilarische grappen.