Panic S01E01-02: jeugdig fatalisme in Texas

Het leven na het middelbaar onderwijs is in het Texaanse dorpje Carp zo lamlendig dat sommige van de scholieren na hun diploma-uitreiking deelnemen aan een roekeloos spel genaamd Panic. Of zoals in de voice-over in de eerste aflevering wordt verkondigd: ‘Elk dorpje heeft zijn geheim, het onze heeft een spel.’ Labyrinten, tochten in de wildernis, inbraken, aanvaringen met slangen en spinnen en fysieke uitdagingen kunnen er zomaar deel van uitmaken. En voor wie wint ligt een glorieuze toekomst in het verschiet buiten Carp, als je de eerdere winnaars mag geloven. Hoewel Panic natuurlijk ook slachtoffers eist – de Amerikaanse Droom is niet zonder risico’s.

Heather (Olivia Welch) is zo’n 'girl next door' die verstandig genoeg lijkt om op eigen kracht Carp te ontvluchten. Ze heeft geld gespaard om een accountantopleiding te volgen en hoeft dus niet met haar vriendinnetje Natalie (Jessica Sula) te concurreren tijdens Panic. Maar als blijkt dat Heathers moeder haar kleine vermogen heeft ontvreemd zal ook zij zich moeten onderdompelen in het spel. Hoewel ook direct de vraag rijst waarom je je leven in de waagschaal moet stellen om elders je geluk te beproeven. Burgers bakken in je nieuwe woonplaats is altijd nog beter dan je leven vroegtijdig beëindigd zien worden door een banale stunt.

Maar de tieners lijden ook onder peer pressure, en tradities zijn tradities, zoveel is duidelijk. En dan zijn er natuurlijk de geheimen die Heather en haar leeftijdsgenoten bij zich dragen, die misschien wel zullen worden ontluikt tijdens een zwoele, sluimerende zomer. Intussen proberen de lokale autoriteiten te achterhalen waar Panic elke avond plaatsvindt, met wisselend succes. Want de politie ziet Panic, in tegenstelling tot de kids, niet als een onoverkomelijke jaarlijkse verplichting. Het tiendelige drama is in dat opzicht ook, of vooral, een mooi voorbeeld van jeugdig fatalisme; opgroeien op een plek waar niets is, en waar je íets kan krijgen.

Sommige scènes memoreren in die zin aan de klassieker The Last Picture Show (1971): Peter Bogdanovich’ majestueuze coming-of-age-drama, eveneens gesitueerd in een Texaans dorpje zonder toekomstperspectief. Hoewel Panic – met een ietwat glibberig, soapy randje – ook vooral doet denken aan Dawson’s Creek (1998-2003). Vooral dankzij de personages die dromen van een grootse carrière, misschien wel in New York of Los Angeles. Dat dromen gaat steevast gepaard met momenten van weemoedigheid. Totdat er zich weer een nieuwe uitdaging aandient en de droom verandert in een nachtmerrie.