Op zoek naar Alain Delon (2): veel ongemak in de zaal

‘That was torture.’ Mijn Pools collega-jurylid was de eerste die sprak, vannacht om half één, na de laatste film die dag, Die Blumen von Gestern. Ook het Griekse jurylid keek gepijnigd voor zich uit. Het festival heeft bedacht om de jury (wij dus) een keuze te laten maken uit het programma-onderdeel Alt.Rom.Com, ‘romantische komedies met een twist,’ aldus artistiek director Mikai Chirilov. De dag was uitstekend begonnen, met het Griekse Afterlov (2016, Stergios Paschos), over een stel dat net uit elkaar is gegaan. Omdat hij daar nog allerminst vrede mee heeft, nodigt hij haar uit in de luxe villa van een bevriende muzikant on tour, om nog een paar vragen opgehelderd te krijgen. Zoals iedereen weet die wel eens een pijnlijke break-up heeft meegemaakt, zijn er over het algemeen geen antwoorden: elke vraag naar het waarom is er een waarbij je op meer onbegrip en pijn zult stuiten. Afterlov onderzoekt dit proces nauwgezet en mixt uitstekend (veelal improviserend) acteerwerk met (soms iets te lange) dialogen in een film die op een goede manier de diepte ingaat maar ook de nodige comic relief heeft. Al bezorgde de voorlaatste scène – een seksscène van een minuut of twintig – veel ongemak in de zaal: mensen liepen weg, begonnen ostentatief op hun telefoon te kijken, of keken helemaal niet meer, zoals mijn buurman, die zijn ogen had bedekt met zijn handen om niet te hoeven zien hoe de twee voormalig geliefden voor de laatste keer seks hebben dat er nogal grafisch aan toe gaat. Het moet gezegd: wat een originele film en wat een goede uitwerking van het thema. Een absolute must-see voor former lovers die een pijnlijke scheiding hebben doorgemaakt.

Nee, beter werd het niet meer gisteren. Hoewel het Russische Zoology (2016, Ivan Tverdovsky) over een vrouw die op een dag een staart krijgt, en het Israëlische Through the Wall (2016, Rama Burshtein) over een 32-jarige bekeerde vrouw die wil trouwen maar geen man kan vinden en om het lot te tarten alvast haar bruiloftsdatum vastlegt, beiden om andere reden interessante, zij het wat droefstemmende films waren.

Jammer dus van die Bloemen van gisteren, een vergezocht verhaal over derde generatie Holocaust-slachtoffers. Al definieren faliekant mislukte films soms juist de kwaliteit van andere films in een programma.

Over Alain Delon verder geen nieuws. Al weten we inmiddels dat hij vrijdag arriveert en dat hij, aldus artistiek director Mikai Chirilov ‘nog moeilijker is dan Sophia Loren,’ de speciale gast van vorig jaar. ‘Ik zweer, hij is bi-polair. En het wordt er niet beter op naarmate iemand ouder wordt’.

We keep you posted.