Onder Vuur S01E01: gedateerd en voorspelbaar

Foto credits: VRT / Geronimo / Fobic Films

Grote ego’s, gekibbel en seksistisch gedrag. Het Vlaamse brandweerdrama Onder Vuur draait meer om de verhoudingen tussen de leden van een brandweereenheid in Oostende, dan om de tragedies waarmee ze tijdens hun werkzaamheden geconfronteerd worden. Kazerne Oosteroever is niet de beste brandweereenheid in de omgeving, maar wel de snelste. Bovendien moeten de brandweerlieden het doen met verouderd materiaal. In de openingsscène is echter al te zien dat die snelheid waar men zo trots op is gepaard gaat met roekeloos rijgedrag. En dan is er een alcoholistische adjudant (Kasper Vandenberghe) die tijdens een noodoproep überhaupt niet op komt dagen.

Tijdens een uitbrekende brand boven een huizenblok ruzie met elkaar maken? Geen probleem. Gelukkig past rouwdouwer Orlando (Louis Talpe) hier een mouw aan door snel in te grijpen. Daarvoor moet hij z’n collega’s wel even in de steek laten. Improviseren is echter zijn handelsmerk, zoals later in de pilotaflevering wanneer hij tegen het advies van de nieuwe luitenant in – de oude commandant heeft een kantoorbaantje aangenomen – een bouwkraan inklimt om een daarin verstrikte ballonvaarder te kunnen bevrijden. Dat die nieuwe luitenant een vrouw is (Lien De Graeve speelt Dominique Meersman), zal ongetwijfeld meespelen in Orlando's gedrag.

De mannen – Nina, gespeeld door Alessia Sartor, vormt de uitzondering – dulden eigenlijk geen autoriteit. En dat Meersman de eenheid wil vernieuwen en optimaliseren, is voor hen een schop tegen het zere been. Je ziet deze dramatische ontwikkelingen echter al van mijlenver aankomen. Het zijn foefjes die al in zoveel eerdere drama’s zijn gebruikt. Onder Vuur voelt dan ook archaïsch; alsof je naar een eigentijdse variant van Bureau Kruislaan (1992-1995) zit te kijken, met de mores uit die tijd.