Nieuwe films op Netflix: Legend, That's My Boy en The Amazing Spider-Man 2

That's My Boy (2012)
Acteurs: Adam Sandler, Andy Samberg, Leighton Meester
Regie: Sean Anders

Na een succesvolle periode als castlid van Saturday Night Live leek Andy Samberg de potentie te hebben om een mooie filmcarrière op te bouwen, zeker toen SNL-veteraan Adam Sandler hem een hoofdrol gaf in zijn nieuwe film That's My Boy : Sandler speelt een man die ooit als tiener zijn lerares zwanger maakte (een knipoog naar de Mary Kay Letourneau-zaak) en nu als nietsnut een slaatje hoopt te slaan uit een hereniging met zijn inmiddels volwassen zoon (Samberg). Het liep echter anders: hoewel komedies van Sandler vaker slechte kritieken krijgen - in dit geval voor 'smakeloze en naargeestige' grappen - was That's My Boy de eerste die ook financieel keihard flopte. Samberg zou zich later op tv weer herpakken met de sitcom Brooklyn Nine-Nine.

Legend (2015)
Acteurs: Tom Hardy, Emily Browning, Taron Egerton
Regie: Brian Helgeland

Waargebeurde Britse gangsterfilm over de identieke tweeling Ronnie en Reggie Kray, die in de jaren zestig met geweld en intimidatie de macht grijpen in de onderwereld van Londen, waarbij vooral Reggie's explosiviteit zorgt voor problemen. Het script is, zeker aangezien het afkomstig is van Oscarwinnaar (voor L.A. Confidential ) Brian Helgeland, niet enorm sterk, maar Legend vormt een perfecte showcase voor Tom Hardy ( Taboo ) die in beide rollen weet te schitteren. De film bevat ook een scene waarin de broers op de vuist gaan nadat Ronnie de vrouw (Emily Browning) van Reggie beledigt en de acteur dus zichzelf in de haren vliegt. Hardy speelde in 2020 wederom een op een echt persoon gebaseerde gangster in het mislukte maar toch fascinerende Capone.

The Amazing Spider-Man 2 (2014)
Acteurs: Andrew Garfield, Emma Stone, Jamie Foxx
Regie: Marc Webb

Overvolle Spider-Man -film waarbij de scenaristen zich - net als ze later opnieuw zouden doen bij de Mummy -reboot met Tom Cruise - flink vergaloppeerden: er leek tijdens het schrijven vooral gedacht te worden aan sequels en spin-offs, in plaats van een goede op zichzelf staande film. Deel twee moet het vooral hebben van de chemie tussen Andrew Garfield en Emma Stone - die toen ook met elkaar aan het daten waren - want verder is het vervolg niet bijster memorabel, waarmee zijn tijd als Spider-Man voor Garfield toch een beetje in mineur eindigde. Tot eerder dit jaar, toen de acteur zich - met dank aan het 'multiverse' - opnieuw in zijn pak mocht hijsen om zijn versie van het strippersonage alsnog een waardig afscheid te geven in Spider-Man: No Way Home.