Alles over series, tv en film. Vanaf de redactie van de VARAgids.

Nappily Ever After: weinig authentieke dramedy over het schoonheidsideaal

  •  
22-09-2018
  •  
leestijd 2 minuten
  •  
92 keer bekeken
  •  
Nappily Ever After
Je ziet de verwikkelingen en de romances van mijlenver aankomen.
Atlanta, 1993. Het is Violet Jones (Sanaa Lathan) nadrukkelijk door haar moeder verboden om zich tijdens een zwemfeest bij haar badderende vriendjes te voegen. Haar nette, gladgestreken steile haardos zal eenmaal in contact met het water spontaan opspringen en terugkeren in haar oorspronkelijke vorm: een kroeskapsel. Aangezien kroeshaar voor moederlief geen deel uitmaakt van het zorgvuldig door haar afgebakende schoonheidsideaal, is ravotten uit den boze voor haar kroost. De stringente opvoeding – uiterlijk is de eerste prioriteit – is in het heden nog steeds Violets belangrijkste mantra, zo zien we na de openingsscène. Totdat haar relatie met de ogenschijnlijk perfecte man (gespeeld door Ricky Whittle uit American Gods ) in het water valt.
Violet besluit te breken met haar verleden, en scheert in een dronken bui haar hoofd kaal. De volgende ochtend overheerst de schaamte, maar godzijdank dienen zich allerlei wijsgerige types aan in haar leven, die haar – daar komt ‘ie – leren meer van zichzelf te houden. Dat ze zich voor de buitenwereld, incluis haar partner, anders voordoet, heeft haar geen windeieren gelegd. Ze is met haar baan bij een prominent reclamebureau evenwel onderdeel van het probleem: reclames zijn dikwijls bedacht met witte clientèle in het achterhoofd; en witte vrouwen hebben steil haar. Dús is steil haar de norm.
6828.w1609.0.96be42e
Gelukkig ontmoet Violet al snel een 'love interest', kapper Will (Lyric Bent), die het zijn eigen dochtertje (Daria Johns) verbiedt om iets aan haar kroeshaar te doen. Terwijl Violets haar langzaam weer terug groeit, raakt ze verstrikt in een web vol dilemma’s. Haar oude, artificiële leven was erg fijn; haar nieuwe oprechte bestaan is eveneens een verademing (en voor welke man gaat ze kiezen?). Op haar werk wil ze zich meer bezighouden met producten die niet gerelateerd zijn aan schoonheidsproducten, maar na verloop van tijd keert ze toch terug naar de zalfjes en shampoos die de mens opleuken; terug naar het oppervlakkige schoonheidsideaal dat ze in zekere zin is gaan verachten.
6829.w1968.0.106af19
Je ziet de verwikkelingen, de romances, en Violets interne strijd van mijlenver aankomen. Regisseur Haifaa al-Mansour (bekend van het schitterende Wadjda uit 2012) doet weinig verheffends met het door vier scenaristen bewerkte verhaal, dat is gebaseerd op het gelijknamige boek. Het is evident dat het archaïsche schoonheidsideaal van haar sokkel moet worden gesmeten. En ja, de onderdrukking van zwarte vrouwen moet worden tegengegaan door het kroeskapsel salonfähig te maken. Bezijden deze plechtige idealen doet Nappily Ever After niets nieuws of unieks. Violet is net als Bridget Jones een sterke karikatuur die na een reeks clichématige tegenslagen de moed verzamelt om zichzelf intens te omhelzen.
Nappily Ever After, vanaf 21 september op Netflix
Delen:

Praat mee

onze spelregels.

avatar
0/1500
Bedankt voor je reactie! De redactie controleert of je bericht voldoet aan de spelregels. Het kan even duren voordat het zichtbaar is.

Altijd op de hoogte blijven van het laatste nieuws?

Schrijf je in voor de nieuwsbrief van de Lagarde!