Alles over series, tv en film. Vanaf de redactie van de VARAgids.

My Brilliant Friend S01E01: het vrouwenperspectief fascineert

  •  
08-02-2019
  •  
leestijd 2 minuten
  •  
My Brilliant Friend
Verfilming van Elena Ferrante’s meesterlijke roman is een schitterend drama.
Opgroeien in het Napels van de jaren vijftig van de vorige eeuw was geen pretje, zo lazen we al in Elena Ferrante’s Napolitaanse romans over een vriendschap tussen twee meisjes. In armoedige buitenwijken, die na de Tweede Wereldoorlog zijn opgetrokken, wemelt het van de affaires en vetes. Hier maken zogenoemde Dons de dienst uit en wordt menig arbeider zonder gêne uitgebuit. Het is het Italië dat we kennen uit de befaamde neorealistische cinema; uit Roberto Rossellini’s Roma, città aperta (1945), Vittorio de Sica’s Ladri di biciclette (1948) en Federico Fellini’s Le notti di Cabiria (1957).
We kennen Napels, en met name de groezelige buurten, dan weer vooral uit recentere films over de machinaties van de maffia, de Camorra, zoals in Gomorrah (2008): over twee knapen met grote criminele ambities. In My Brilliant Friend zien we de patriarchale, gecorrumpeerde stad door de ogen van twee vrouwen: Elena Greco (Elisa del Genio) en Lila Cerrulo (Ludovica Nasti). Regisseur en showrunner Saverio Costanzo waagt zich in het eerste seizoen, dat zes afleveringen telt, aan Ferrante’s eerste boek getiteld De Geniale Vriendin, dat in 2013 ook in Nederland en masse werd verkocht. Het is, ook in de serie, het vrouwenperspectief dat ontzettend fascineert.
7537.w1500.0.02155b9
De eerste aflevering begint met Elena in het heden: intussen een vrouw van statuur, getuige de verzameling boeken waarmee ze haar appartement heeft aangekleed. Ze wordt gebeld door de zoon van Lila: zijn moeder is vermist, haar kleding is verdwenen. Dan volgt een flashback en zien we hoe de pientere Elena bevriend raakte met de rebelse Lila, zo’n vijftig jaar eerder, tegen de achtergrond van een door misdaad, rancune en religie gedomineerde stad. Wie onrecht wordt aangedaan, zo illustreert Costanzo in een fijne scène, dient te zwijgen. Tijdens een kerkdienst wordt een opstandige man op straat afgetuigd; de pastoor kijkt de andere kant uit.
Dan zijn er nog de huisvrouwen, die via hun balkonnetjes met elkaar roddelen, en diegenen beschimpen die schuinsmarcheren. Je realiseert je meteen dat de oudere Elena uit de openingsscène van ver heeft moeten komen, dankzij haar traumatische jeugd – een jeugd die vele Italianen hebben meegemaakt. Dat is ook het mooie aan de visualisatie van Ferrante’s meesterlijke roman: je ziet hier een dwarsdoorsnede van een ongelukkige historische periode van Italië die in het heden weerklinkt: sommige delen van Napels zijn nog steeds onleefbaar en de facto in bezit van de Camorra.
7538.w1500.0.174bfb0
Het is problematisch om na één aflevering al onbezonnen te juichen, maar het lijkt er haast op dat HBO met deze eerste niet-Engelstalige serie na ongeëvenaarde successen als Sharp Objects weer een schitterend drama heeft geproduceerd. De casting is briljant (Costanzo vond twee mediagenieke dametjes) en de setting is superrealistisch. Jaarlijks verschijnen er maar enkele van deze wonderlijke, intrigerende titels.
My Brilliant Friend S01, vanaf 8 februari 2019 wekelijks te zien op NPO 2 en tevens in zijn geheel te bekijken op NPO Start Plus
Delen:

Praat mee

onze spelregels.

avatar
0/1500
Bedankt voor je reactie! De redactie controleert of je bericht voldoet aan de spelregels. Het kan even duren voordat het zichtbaar is.

Altijd op de hoogte blijven van het laatste nieuws?

Schrijf je in voor de nieuwsbrief van de Lagarde!