Mr. Iglesias S01E01-E04: warmhartige sitcom lijkt uit een andere tijd te komen

In Mr. Iglesias speelt comedian Gabriel 'Fluffy' Iglesias (ook zijn specials I’m Sorry For What I Said While I Was Hungry en One Show Fits All staan nu op Netflix) een versie van zichzelf: Gabe geeft geschiedenis op een middelbare school en besluit zich toe te wijden aan de wat lastigere leerlingen.

Het is een bekend fenomeen. Een comedian heeft zijn of haar strepen verdiend in Hollywood en krijgt vervolgens een eigen multi-camera sitcom met zijn of haar naam in de titel: Seinfeld, Everybody Loves Raymond, Martin, The Mindy Project – er zijn eindeloos veel voorbeelden. Nu is het de beurt aan comedian Gabriel 'Fluffy' Iglesias, die op Netflix met Mr. Iglesias een sitcom aflevert zoals ze eigenlijk niet meer bestaan: op een bedaarde manier grappig, oprecht geïnteresseerd in het wel en wee van de mens, en tegelijkertijd met beide benen in de tijdsgeest.

Alle ingrediënten voor degelijke sitcom zijn aanwezig: gesitueerd op de werkplaats, bijna archetypische bordkartonnen personages, en een heldere verhaallijn per aflevering. Dat het vervolgens ook daadwerkelijk een leuke serie oplevert komt bijna als een verrassing. Ja, er is een lachband en nee, lang niet alle grappen komen aan (er zijn er ook genoeg die eenvoudigweg niet grappig zijn), maar daartegenover staat dat er in het midden van Mr. Iglesias een warm hart klopt. Daarbij is het is verfrissend hoe de dialogen over ras- en klasverschillen nergens ironisch zijn, maar ook zeker niet zwaar op de maag liggen.

De serie is bijna een anachronisme. Sitcoms van deze soort worden amper nog gemaakt, en Netflix lijkt in het bijzonder moeite te hebben met het genre. Maar Mr. Iglesias schittert in eenvoud en verdient het zeker om nog een paar seizoenen verder te mogen.