Mr. Corman S01E01-06: midlifecrisis met scherpe randjes

Sommige series zijn als een warm bad. Het begin van Mr. Corman voelt meer als een spijkerbed. Vooral de eerste aflevering is een pittige zit. Meester Josh Corman (Joseph Gordon-Levitt, Inception, 3rd Rock from the Sun) mag zijn middelbareschoolklas dan wel hebben bezworen dat hij zichzelf ziet als een gelukkig man; de rest van de aflevering bewijst het tegendeel. Josh is een gefaalde muzikant, met een gefaalde relatie (Juno Temple, Ted Lasso), bij wie de meeste weekenden bestaan uit op de bank hangen met zijn flatgenoot Victor (Arturo Castro, Narcos, Broad City). Wanneer hij zich dan toch in het uitgaansleven waagt is, het eindresultaat waar mogelijk nog treuriger. Zijn one-night-stand is even tenenkrommend als deprimerend.

Wanneer je na deze eerste aflevering je heil liever ergens anders zoekt, kan ik je geen ongelijk geven. Maar in de twee afleveringen daarna wordt duidelijk dat dit ongemakkelijke en benauwende gevoel ook precies de bedoeling is. Wat betreft lusteloosheid en pessimisme had Josh ook prima gepast in de Zweedse tragikomedie Gösta, ware het niet voor dit ene, cruciale, verschil: Josh realiseert zich dat hij is vastgelopen, en wil juist af van alle onrust en beklemming, al weet hij niet goed hoe.

Beetje bij beetje laat Gordon-Levitt, die de serie zowel bedacht als grotendeels schreef en regisseerde, meer licht en lucht binnen, met één hele aflevering rond de opgewekte pakketbezorger Arturo als onbetwist hoogtepunt. Zelfs een personage als Dax (rapper Logic) krijgt met de tijd meer diepgang en nuance. Optredens van oude bekenden zoals Debra Winger (Terms of Endearment) als de moeder van Josh en Lucy ‘Xena Warrior Princess’ Lawless als zijn voormalige schoonmoeder, zijn de kers op de taart.