Mammals S01E01-02: de ironie overheerst

Foto credits: Bobbery / Prime Video

Acteur en televisiepresentator James Corden is van het kaliber you love him or hate him. Zijn handelsmerk is manisch schreeuwen; pretenderen dat hij de weg kwijt is. Precies dat doet zijn personage voortdurend in Mammals , en met een nadrukkelijke reden: chef-kok Jamie Buckingham (Corden) ontdekt op vakantie dat z’n zwangere vrouw Amandine (Melia Kreiling) een schuinsmarcheerder is. Kortom, zijn ogenschijnlijk perfecte leven valt ineens in duigen; de bodem wordt prompt onder zijn voeten weggeslagen. Maar er is een probleem: Jamie houdt ontzettend van Amandine; kan ze niet stoppen met haar buitenechtelijke affaires?

Scenarist Jez Butterworth ( Edge of Tomorrow , 2014) vindt voortdurend humor in Jamie’s misère. Zoals wanneer Jamie bij zijn vakantiehuisje net heeft ontdekt dat zijn vrouw er geheimen op nahoudt en zijn buurman (zanger Tom Jones speelt zichzelf) ineens een vriendelijk gesprek probeert aan te knopen – waarna Jamie spontaan begint over te geven. Of wanneer Amandine na een miskraam tijdens de rouwdienst ineens ten overstaan van alle gasten proclameert hoeveel ze wel niet van Jamie houdt – Cordens blik is een mooie ingehouden combinatie van woede en verbazing. Vrijwel alle scènes staan in Mammals wat dat betreft in het teken van ironie.

Spijtig is alleen dat de serie, net als de hoofdpersoon, soms de weg kwijtraakt. Mammals mist bij vlagen focus: gaat het nu om Jamie’s dilemma? Gaat het om zijn jaloezie? De eerste twee afleveringen schieten alle kanten op. Bovenal is een belangrijke premisse dus dat je van Corden – die an sich wel laat zien dat hij kan acteren – moet houden. Mammals is in die zin overduidelijk niet aan iedereen besteed.