Making the Cut S01E01-05: waar zijn de naaifiasco's?

De splinternieuwe designwedstrijd Making the Cut (te zien bij Amazon Prime Video) maakte eindelijk duidelijk wat ik me altijd al afvroeg: wat is belangrijker, de presentatie of het format? (Spoiler alert: het is het format, al maakt presentatie wel verschil.) Making the Cut brengt ons namelijk de hereniging van presentatrice en voormalig topmodel Heidi Klum en goedaardige design-goeroe Tim Gunn, jarenlang de gezichten van Project Runway. Heidi en Tim maakten eerder al zelf de keuze niet terug te keren voor het nieuwste seizoen van Project Runway (te zien bij Videoland), dat nu wordt gepresenteerd door Karlie Kloss en voormalig Runway-winnaar Christian Siriano (die verrassend bekwaam de mentor-rol van Tim op zich neemt).

De reden van het vertrek? Volgens Heidi en Tim zelf durfde de zender van Project Runway de grootse ambities die zij hadden voor het competitieprogramma niet aan.

Making the Cut is inderdaad grootser, haast op het decadente af. Alle kandidaten zijn nog maar net in New York verzameld, wanneer hen wordt verteld dat ze afreizen naar de Europese hoofdstad van de mode: Parijs. (‘Nu heb ik een dag gereisd voor een bestemming die drie uur met de trein van me vandaan is!’, grapt kandidaat Sander uit België.)

De beloning is eveneens groots: naast dat veel van de kleren – ook die uit de tussentijdse opdrachten – straks rechtstreeks via Amazon te koop zullen zijn, gaat de winnaar naar huis met één miljoen dollar. De kandidaten hebben ook al enige ervaring. Iedereen heeft al eens meegedraaid bij gerenommeerde kledingmerken, en iedereen heeft al eens met zijn of haar eigen lijn op de catwalk van een fashion week gestaan, wat wel als gevolg heeft dat het voor veel van de kandidaten al lang geleden is dat ze zelf daadwerkelijk naald en draad in handen hebben gehad.

Maar geen nood! In tegenstelling tot Project Runway en Next in Fashion (te zien bij Netflix en gepresenteerd door Alexa Chung en Tan France van Queer Eye ) hoeven de deelnemers zich voornamelijk met het ontwerp bezig te houden. Alleen de patronen uit hun zelfgekozen stoffen moeten ze zelf uitknippen, om die aan het einde van de dag met uitgebreide beschrijvingen aan een kledingrek te hangen. ’s Avonds en ’s nachts worden de kledingstukken dan – door ongeziene werksters – in elkaar gezet om als bij toverslag ’s ochtends voor de deelnemers klaar te liggen. Ondertussen geeft dit de kandidaten – en Tim en Heidi – de kans om uitgebreid door Parijs te slenteren (toen kon het nog!).

Ik snap de redenatie: de meeste gearriveerde designers zullen zelf niet meer altijd persoonlijk achter een naaimachine zitten. Maar de naaitalenten en de naaimislukkingen in een designwedstrijd zorgen wel voor het overgrote deel van het entertainment. Gelukkig vallen er alsnog wel enkele kandidaten door de mand, bijvoorbeeld wanneer de magische naai-elfjes de aanwijzingen toch niet naar volle tevredenheid hebben opgevolgd, en de designers toch nog zelf hand-en-spandiensten moeten verrichten.

Echt boeiend wil Making the Cut nergens worden, zelfs al heeft Amazon Nicole Richie en Naomi Campbell als vaste juryleden aangetrokken. Naast het gebrek aan echte naaifiasco’s en de nogal anti-climactische eliminaties (de beste en de slechtste designers moeten zich aan de jury verantwoorden, waarna de juryleden allemaal mogen zeggen of ze door dit persoonlijke appel van gedachte zijn veranderd), springt er ook bij de kandidaten geen enkele uit wat betreft persoonlijkheid en kledingstijl (hier geen Minju’s zoals bij Next in Fashion).

Opvallend genoeg laat dit keer ook de presentatie te wensen over. Tim Gunn is welwillend als altijd, maar Heidi voelt zich, wellicht geinspireerd door de aanstekelijk eigenzinnige persoonlijkheid van collega/concurrent Alexa Chung, opeens verplicht ook wat meer van zichzelf te laten zien. Maar helaas, zoals Heidi het zelf weleens over mislukte ontwerpen zegt: ‘It’s not a good look.’ In Project Runway vervulde ze toch meer de rol van de koele professional, vriendelijk maar niet heel erg warm. Dat je nergens het idee kreeg dat je de ‘echte’ Heidi leerde kennen maakte niet uit. Haar taak was supermodel zijn. Dat was genoeg.

In Making the Cut zien we haar, très nonchalant, laverend met Tim langs de Seine en lekkere ‘gekke’ dingen doen, zoals een potje schermen, of zichzelf laten schilderen door een karikaturist (maar dan wel met een twist: de kunstenaar mocht haar niet zien, maar moest het doen met de beschrijving die Tim hem gaf). Gelukkig gingen Heidi en Tim nog net niet aan de pantomime (wie weet in seizoen twee?). De natuurlijke gekkigheid van Alexa Chung werkte verfrissend. Hier is het toch een tikkeltje wanhopig. Een opmerking zoals Tim die tegen Heidi maakt tijdens het schermen - ‘Ooh, Heidi, that’s some booty!’ - hoop ik in ieder geval nooit meer te horen.